නුරා රස අනවසරයෙන් දුන් දෙදරු දරු ගැබ ඔසවලා
සුරා මත අම්මටත් බර ඇති පියා දුර පිට මං වෙලා
උරා සුසුමන් නුඹෙන් ලං වෙන ජීවිතේ මිට මොළවලා
හොරා ලෝකෙට මගේ අභිමුව ඌ දුරක් පියමං කළා..
බලා මෝරන කුසේ හැඩ වැඩ නොදැක අසරණ ජීවිතේ
හිනා වෙන හඬ ඌට ඇහුණලු සෙයිලමේ උන් මාවතේ
හඬා වැ‍ටුණම වත්තෙ හාමුගෙ නාමෙ ඉල්ලා දහ අතේ
ලියා දුන්නලු අපේ අවජාතකේ කඳුලැලි ඈ නෙතේ
බඩට අන්නසි ගැට නොදුන්නේ දරා නෙක නින්දා හිසේ
රැයට නොදු‍ටුව පතිනි අම්මල ඇයට හිනැහෙනවා ඇසේ
කහට උගුරට නොවන අවනත හඬන හඬවල් හිස් කුසේ
උඹට මට බඩගිනි දැනෙද්දී කිරට හරවන්නේ කෙසේ..?
මෙවැනි ලෝකෙක හමුනොවන්නට පතා මා අත අල්ලලා
මැකී යන ලෙස මහමෙරක් බර අගේ කුසයෙන් හෙල්ලිලා
කෑ ගහද්දී ඌ වගේ තව දහක් ජීවිත ඉල්ලලා
පෙකනි වැල ගෙන ගෙලේ ඔතලා මල්ලි මැරුණා එල්ලිලා
