නැතුවට මැදුරු හිස් අහසේ හිස ‍රැඳුනු
එක අගු පිලක් ඇති දූවිල්ලෙන් පිරුනු
දේදුනු මුතු මැණික් කලුසුදු වට පෙනුනු
සරලය ජීවිතය හෙලුවැල්ලෙන් ගෙව්නු...

රජ ගේ රිදී දම් වැල් බැඳ ගත් කරට
උන් බිරුවාට අපි දු‍ටුවම බලු කමට
උඹලගෙ උනුත් චන්දෙන් ගොස් ඒ තැනට
වැ‍ටුනම හිතුනි වෙනසක් නෑ නොවැ අපට...

මව් පිය වරුන් පාරට විසිකළ පුත්තු
පීඩිත දනන් අමතක නායක ඇත්තු
මැද සිත අපේ නොමැරෙයි බත් පත ගත්තු
වලිගය වනා හෝ ගුන සලකයි සත්තු...

පාරේ දෙනෝ දහ මැද අත පය කපපු
නීතිය අතට ගෙන චූදිතයන් මරපු
උන් දු‍ටුවාද බල්ලෙකු, බල්ලෙකු හපපු
පිලිගෙන වරද වලිගය දෙකකුල ගහපු..?

නීතිය රකින බිරිඳකි හිර කල ගෙදර
ලාබෙට සොයයි පිට කො‍ටුවේ අලි පේර
සංස්කෘතිය නම් කඩ තිර පට නෑර
උන් හෝටලේ බල්ලන් සේ මහ පාර...

මිනිසුන් නවන කල නොමිනිසුනට ඔලුව
හවසට අපේ ලඟ නිදියන විට සලුව
වෙනසක් නොමැත වහගෙන හිටියට හෙලුව
දාහෙන් සැපකි ඉපදෙන එක වී බලුව...