සූස්තිය
රෝල් කරපු ජීවිතේ හෙමි හෙමින් අදින්නට ...

රාමසාන් පුර අටවක...

9:17 AM


හිෆ්‍රාස් ඔයාට බැරිද අරයට තව චුට්ටක් වෙලා ඉන්න කියන්න..? නිරාශගෙ ඔළුව තිබුණෙ මගේ උර හිසේ උණාට ඇස් දෙක තිබුණෙ ඈතින් බැහැල යන ඉර ගාව.ඉර ටිකෙන් ටික ගාලු මුවදොර මුහුදෙ ගිලිල යද්දි නිරාශ ඒ දිහා බලාගෙන හිටියෙ පුදුම ලෝබකමකින්..

ඒ අව් රුදු හතරකට කලින් අද වගේ දවසක්.. ඊ ට පස්සෙ මෙතනට ආපු පළවෙනි වතාව මේ.ඒ ත් දුවගෙ වදෙන් බේරෙන්නම බැරි තැන.හීනෙකින් ඇහැරුණා වගේ මම වට පිට බැලුව.. දුව සරුංගලේ අල්ලගෙන ඈතට දුවගෙන ගියා...

දුව අපි දැං යමුද..? රෑ වෙන්නත් ළඟයි . අම්මත් බලාගෙන ඇති..
දුවගෙ මූණ පුරා අඳුරු වලාවක් ඇඳිල අහිංසක ඇස් මගේ දිහාට හැරුණ..

තාත්ති ඔයාට බැරිද අරයට තව චුට්ටක් වෙලා ඉන්න කියන්න..? ඉර දිහාට ඇඟිල්ල දික් කරල එහෙම කියපු දුව සරුංගලේ අරං ඈතට දුවං ගියා.. මගේ ආත්මයම ඒ වචන වලින් පිච්චිලා ගියා..

මම ආපහු බංකුව උඩට කඩාගෙන වැ‍ටුණ.
නිරාශ මොකද ළමයො අද මැලවිලා ගිහිල්ල..අද ඔයා දවල්ට කෑවෙ නැද්ද..?
නිරාශ ආදරෙන් ඔළුව දෙපැත්තට වැනුව..
අපේ ආගමේ සම්ප්‍රදායට අනුව අපි ජීවත් වෙන්නෙ. ඔයාට නෝඹි නෑනෙ ළමයො. මට මෙච්චර ආදරේ කරන්න එපා..
ආදරෙන් හිනා වුණු නිරාශ මගේ කණෙන් අල්ලල දෙපැත්තට හෙල්ලුව. එතකොට ඔයා අලුත් අවෘද්ධ දවසට නොනගතේ මගෙන් අහගෙන නොකා හිටියෙ ..? ඒ මොන සම්ප්‍රදාය නිසාද..?

ඇත්තටම මේ හැම ආගමකම ජාතියකම තියන හොඳ දේවල් ටික අරගෙන ඇයි මිනිස්සුන්ට ආදරෙන් ජීවත් වෙන්න බැරි..?

අපි යනගමන් ගංගාරාමෙටත් ගිහින් යමු හිෆ්‍රාස්..!
පංසල්..? ප්‍රශ්නයක් වෙයිද,,? මම මුස්ලිම්..

බය වෙන්නෙපා ළමයො.. බුදු හාමුදුරුවො ඔයාට පංසල් එන්නෙපා කියල කොහේවත් දේශනා කරල නෑ.. ආගමක් කියන්නෙ එක මිනිස්සු කොට්ඨාශයක් අදහන අනිත් අයට තහනම් ගුබ්බෑයම් විද්්‍යාවක් නෙමේ.. ජීවන දර්ශනයක්.. කාටත් පොදු..

අපිට තියන ප්‍රශ්න වලින් බේරෙන්නනම් ඔයා ටිකකට හරි මේ පැත්තට එන්න පැටියො. බොරුවට හරි.. ඔයා ඔයාගෙ ආගම අදහන්න.. මගේ සමාජයට පේන්න ෆර්ධාවක් දාගන්න ඔයාට බැරි නෑනෙ..? මට ඔයාව ඕන නිරාශ. ඒ කයි මෙච්චරම කියන්නෙ.. ප්ලීස්..ඔයා බුද්ධාගමේ.. මම මුස්ලිම්.. කවද හරි අපේ දරුවො මොන ආගම අදහාවිද මෙහම ගියාම..? 

ඔයා මුස්ලිම් වුණේ ඔයාගෙ අම්ම තාත්ත මුස්ලිම් නිසා.. මම බුද්ධාගමේ වුණේ අපේ අම්ම තාත්ත බුද්ධාගමේ නිසා.. ඔය ජාති ආගම් කියල බෙදාගෙන මරා ගන්න එකෙක්වත් ඉන්නවද හිෆ්‍රාස් තමන්ගෙ මොළෙන් ආගමක් ජාතියක් ‍තෝරගත්තු අය..? අපි අපේ උන්ට ඉඩ දෙමු උන්ගෙ මොළෙන් නියම දර්ශනය ‍තෝරගන්න.. ඉපදෙනකොට මේ ලෝකෙ කාඅටවත් ලේබල් නොගහනවනම් ගිනි තියාගෙන මිනී මර මරා සල්ලි දිදී මිලේච්ඡ විදියට බෙලි කපල දාල ආගම් ‍රැක ගන්න ඕන නෑ..එහෙම වුණාම අපේ දරුවොවත් අඩුම ගානෙ නිදහසේ ආදරේ කරාවි..

අපි දැංවත් යමුද දුව..? දූ මෙලෝ සිහියක් නැතුව සරුංගලේ අරං එහෙ මෙහෙ දුවනව..

තව ටිකකින්.. තාත්ති මට යන ගමන් ගංඟ බලන්න ඕන..

ගංඟ..? ඒ කව්ද පුතාගෙ යාළුවෙක්ද..?

නෑ තාත්ති.. අර ටෙම්පල් එකේ පුංචි අලි පැටිය..!!

දවසක් මම ගංඟාරාමෙ ගාවින් පුරුද්දට වගේ යද්දි දුවට ගංගව පෙන්නුව මතකයි. 

හිෆ්‍රාස් ඔයත් ගිය ආත්මෙ අලියෙක් වෙන්නැති.. දවසක් එහෙම කියපු නිරාශ මගේ අතක් අත් දෙකෙන්ම උස්සල එයාගෙ කරට දාගත්තෙ මම මහතයි කියල විහිළු කරන්න..

මොකද්ද ළමයො ගිය ආත්මෙ කියන්නෙ.. ඔන්න ඕකනම් මහ විකාරයක්..

ඇයි එහෙම කියන්නෙ,,? අපි දෙන්නත් ආත්මගාණක් එකට පතාගෙන එන්න ඇති..

පිස්සුද අනේ.. මේ ආත්මෙ මේ වගේ කච බච ගාන කෙල්ලෙක් බැඳපු මනුස්සයෙක් ඊ ළඟ ආත්මෙත් ඒ මෝඩ කමම කරයිද..? මම එහෙම කියල හිනා වුණේ නිරාශට තරහ යවන්න හිතළමයි..

හරි අපි මැරුනම මොකද්ද වෙන්නෙ..??

අපේ භෞතික ශරීරය විනාශයෙන් කෙළවර වෙලා ආත්මීය කොටස අල්ලාහ් ගේ අවසාන විනිශ්චය දිනය දක්වාම තියනව. මරණයේ සිට අවසාන විනිශ්චය දක්වා කාලය තුළ ‘අල්බර්ෂාන් ‘ කියන තැනක තමයි ඒක තියෙන්නෙ. අවසාන විනිශ්චය දෙවියන් වහන්සේ විසින් තීරණය කරල අපි සේරම ‘අල්ෂිරාන් ‘කියන පාලම ගාවට ගේනව.පව් කාරයො යද්දි පාලම අසිපත් තුඩක් තරමට කුඩා වෙලා එයාලව නිරයට ඇදල දානව අල්ලාහ්ට අනුකූල අය යද්දි ඒ පාලම ලොකු වෙලා ස්වර්ගයට යන්න පුළුවන් වෙනව..ඔය ආත්මගත බැඳීම්, සංසාරෙ මහ විකාරයක්...

දුවගෙ සරුංගලේ තවත් ළමයෙක්ගෙ සරුංගලේක පැටලිලා.. දැංවත් මේ ළමයට ඕක එපා වෙයිනෙ.. මම ටිකක්වෙලා බලං හිටිය සරුගලේ දැං නැතුවට දැං කඩා ගෙන යාවි කියල..

මොනවද හිෆ්‍රාස් තවත් බලාං ඉන්න කාලයක් නෑ.. ඉක්මන්ට මොනව හරි කරන්න.. මට නිරාශගෙ කට හඬ ආපහු ඇහෙන්න ගත්ත..

මම ඔයාට ආදරෙයි හිෆ්‍රාස්..! ඒක සාමන්්‍ය කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක්ට කරන ආදරයක් නෙමෙයි.. සංසාරෙ පුරාම අරං ආව ආදරයක්... නිරාශාගේ සිනිඳු දෙතොල් හෙමින් හෙමින් මගේ තොල් මත ඇවිදිද්දි මම අමාරුවෙන් ආපහු පුරුදු වචන ටිකම ගැට ගැහුව

ඒ මොනව කිව්වත් ඔයා බුද්ධගමේ මම මුස්ලිම්. මටත් ඔයාව ඕන. ඇයි ඔයාට ලෝකෙට පේන්න විතරක් හරි ආගම මාරු කරන්න බැරි..? ඔයාමනෙ කියන්නෙ ආගම තියෙන්නෙ හදවතේ මිසක් උප්පැන්නෙ නෙමෙයි කියල..මාව තේරුම් ගන්න නිරාශ..

මහා වැහි වලාවක් කඩාගෙන හැලෙනව වගේ නිරාශගෙ කඳුළු කඩන් වැටෙන්න ගත්ත. මට ඒ මූණ තවත් බලං ඉන්න බැරි වුණා.. මම අහක බලං ඉඳපු ටිකට එයා ඈතටම ගිහින්..

වාහනේට බ්‍රේක් ගහගන්න බැරි තරම් වේගෙන් එයා පාර පනින්න යන්න ඇති.. එයා ආපහු කවදාවත්ම ආවෙ නෑ..

කඳුළු වලට බොඳ වුණු ඇස් අතරින් සරුංගලයක් ඈතට කඩාගෙන යනව යාන්තමට පෙනුණ.. ඒ මගේ දුව මෙච්චර වෙලා ආදරේ කරපු සරුංගලේ.. 
පුදුමයි දුව ඒ පස්සෙ දිව්වෙ නෑ.. ඇස්වල කඳුළු පුරවගෙන හිමින් හිමින් මං ගාවට ආව..
තාත්ති සරුංගලේ කඩාගෙන ගියා..
අපි යමු දුව දැං.. සරුංගලේ නැති වුණාට දුවට මම ඉන්නවනෙ.. මට ඒ වෙලාවෙ දුවගෙ සරුංගලේ බේරල දෙන්නයි තිබුණෙ.. මට එහෙම හිතුණෙ දූගෙ මූණෙ තිබුණු කියා ගන්න බැරි වේදනාව ඉවසගන්න බැරි නිසාමයි..

තාත්ති දුවට ආදරෙයි ගොඩාක්.. යමු අපි ගංඟවත් බලාගෙන යමු.. හෙට ආපහු එමු අලුත් සරුංගලයක් අරගෙන

මම දුවගේ හිස අත ගා නැගිටින්න හැදුවත් දූ මගේ අත එයාගෙ අත් දෙකින්ම අල්ලල එයාගෙ කර උඩින් දාගත්ත..

"මම ඔයාට ආදරෙයි තාත්ති..! ඒක සාමන්්‍ය දුවෙක් තාත්තෙක්ට කරන ආදරයක් නෙමෙයි.. සංසාරෙ පුරාම අරං ආව ආදරයක්."වෙනදා ආදරෙන් මගේ නළල සිඹින දුවගේ මුහුණ අද මගේ තොල් වෙත ළංවෙනවා යාන්තමට දු‍ටුවෙමි. .

මම ගල් ගැසී හිස් අහස දෙස බලා ගතිමි.. හඳ මා දෙස බලා සිටී.. ඇත්තටම ඒ රාමසාන් සඳද පුර අටවකද..? මම තවමත් කල්පනා කරමි..
Read On Comments

ප්‍රේමය, අලියා සහ අන්ධයා...

9:16 AM

බේරෙ වැව ළඟ හමන හුළඟත් කරන මල්වර සුවඳ රන්දා
පේන මාණයෙ හංස යුවලක් අකීකරු කෙහෙ ‍රැල්ල බින්දා
හීන තැවැරී හිරිවැටී යන නුහුරු සිතුවම් හිතට කැන්දා
ආදරේ නම් අකුරු පටලන විධිය කොහොමද අනේ මංදා...!

ඈත සියුමැලි කෝල දෙකොපුල් උරා බොන මදුරුවන් රෑනකි
මෑත පිම්බුණු තිසර දන්දෙන වටේ ඇස් කන් නොමැති ගාණකි
ආලයෙයි රස මීවිතෙයි සුව වඩන වෙරළත් අමුතු පාරකි
සාලියගෙ කර උඩට නැගගත් අශෝකාවන් පිරුණු යායකි...

රෑට නිදි නැති නිසා වෙන්නැති දවල් නිදි සුව සොයා ඇදුණා
සීත කාමර පිරුණු විට වැට-කෙයිය ගාලෙත් සයන හැදුණා
පෝය අටසිල් උදේ පන්සිල් ගන්න කාකින් කුදල ගන්නා
මේක වින්නැති මිනී මරණා රටක දරුණුම වරද හිතුණා...

නීල කලු සුදු නේක සිනමා රසය මතු වෙනවාද විය හැකි
රෑක කළුවර ඇඳුණු කුටියක විවේකයටත් බනින යුවලකි
කෑම නැතුවත් දින ගණන් කෙටි පණිවිඩෙන් කුස පිරෙන බේතකි
"ප්‍රේම නගරයෙ හුදෙකලාවත් පංච ඉන්ද්‍රිය විඳින සුවයකි..!"
Read On Comments

විජේවීරලා තනියම...

9:14 AM

ධනපති පංති රජ වී ඔහෙ තිබුනාවේ
ලිප්ටන් රව්මටත් බඩගිනි දැනුනාවේ
ධීවර දාල යංතං වීසා ආවේ
ගමනායකල නිදි මරනව කොරියාවේ

රට පෙරලන්න නොව පනමක් සොයා ගියේ
කුණු හෝදනව ඇලිලා මරණයේ බියේ
පුරුදුයි ඇණ යකඩ ඇනිලා අතේ පයේ
මේජ්ර් මල්ලිකා, කුසුමල අරාබියේ

උස්සා කොට්ට වැලි පිච්චෙන ගිනි අව්වේ
ලොකු අතුලලා දුක් විඳිනව හමුදාවේ
බාලේ,බෝපගේලා නැත යලි ආවේ
වාසිටි සොයා ගිය දා සිට රුසියාවේ

උපාධියේ රටකජු හෙට එතුනාවේ
අධ්‍යාපනේ මුදලට දන් දුන්නාවේ
ඔස්ට්‍රේලියා යනවා කියලයි කීවේ
ත්‍රීමාවිතානල අද නිව් ගිනියාවේ...!
Read On Comments

අපායේ සිට අපේ පව්ලට

9:12 AM


රෑ හොර පොල් කඩා වීදුරු ක‍ටු පතුලේ
මොනවදයක්ද මේ පොඩි ගහ උඩ කෙල්ලේ
නැග වැඩ නොකළ උන් රජයේ නිල ඇතුළේ
මට නැත ඉඩක් ආසාවට ක‍ටු ඉඹුලේ

අලවා පෝස්ටර අල්ලං ගියපු දින
නෙළුවා පොලීසිය යන්තම් තබා පණ
තැළුවා කසෙන් යම පල්ලන් උඩත් පැන
කැහුවා වගෙයි දැනුණේ හෝ හපු‍ටු වන

හත් දවසකින් නැත ගිනි වතුරේ ජොලිය
කාලක් ඉල්ලලා මම කෑවේ වලිය
ඡන්දෙට ඇවිත් අපි ඉඹලා පච කෙළිය
පෝලිම දිගයි නොපෙනේ ලෝ දිය හැළිය

විත්තිය මිනී සියයක් මැරුවත් ‍රැකලා
එහෙ නඩු අහල මෙහෙ විත් ඇති යම පල්ලා
දොස්තර ලෙඩේ හොයලා සිරුරම කපලා
කිව්වා යන්න තව මොකටද අපි ඉරලා...?

මීට ,
නැසීගිය
සිමියොං අප්පු.
Read On Comments

මල්ලිගේ (මළ දරු) උපත

6:49 PM


නුරා රස අනවසරයෙන් දුන් දෙදරු දරු ගැබ ඔසවලා
සුරා මත අම්මටත් බර ඇති පියා දුර පිට මං වෙලා
උරා සුසුමන් නුඹෙන් ලං වෙන ජීවිතේ මිට මොළවලා
හොරා ලෝකෙට මගේ අභිමුව ඌ දුරක් පියමං කළා..

බලා මෝරන කුසේ හැඩ වැඩ නොදැක අසරණ ජීවිතේ
හිනා වෙන හඬ ඌට ඇහුණලු සෙයිලමේ උන් මාවතේ
හඬා වැ‍ටුණම වත්තෙ හාමුගෙ නාමෙ ඉල්ලා දහ අතේ
ලියා දුන්නලු අපේ අවජාතකේ කඳුලැලි ඈ නෙතේ

බඩට අන්නසි ගැට නොදුන්නේ දරා නෙක නින්දා හිසේ
‍රැයට නොදු‍ටුව පතිනි අම්මල ඇයට හිනැහෙනවා ඇසේ
කහට උගුරට නොවන අවනත හඬන හඬවල් හිස් කුසේ
උඹට මට බඩගිනි දැනෙද්දී කිරට හරවන්නේ කෙසේ..?

මෙවැනි ලෝකෙක හමුනොවන්නට පතා මා අත අල්ලලා
මැකී යන ලෙස මහමෙරක් බර අගේ කුසයෙන් හෙල්ලිලා
කෑ ගහද්දී ඌ වගේ තව දහක් ජීවිත ඉල්ලලා
පෙකනි වැල ගෙන ගෙලේ ඔතලා මල්ලි මැරුණා එල්ලිලා
Read On Comments

ඈ මහේස්ත්‍රාත්වරිය නම් විය...

6:47 PM


සා පිපාසිත ඇතෙකි මා දියමංකඩක යදමින් බැඳී
රෝස මලකට ළං වුණා යැයි මල පිපෙන්නට ඉඩ නොදී
වාන් දමනට ළංව සමුදුරු සොරොව් දොර ළඟ පෙළ සැදී
තාම සඳ නැත පේන මානෙක නුබ වසා මහ උළු නිදී....

කතර සරසන එකම පැන් පොද නීතියේ ලෝගුව දමා
හෙටත් එන්නට වරම් දෙනු එහි නැතත් වරදට මට කමා
මරණ දඬුවම වුවත් කම් නැත සියුමැලියි ඒ හඬ තෙමා
ගලා යයි සීතලට හදවත වැලඳ ගමි මම හිස නමා...

හෙටත් කළුවර ගලා යයි සිර මැදිරි අතරින් අත වනා
සඳත් ඇඳ ගමි සිහින අහසේ වළා අතරින් පායනා
නැතත් දිය පිරි විලට පා යුග තබන්නට විරි ළංවෙනා
නුඹත් වැස්සකි අහස නොහැළූ මගේ දා බිඳු සේදෙනා....


වෙනද නොදැනෙන යකඩ කූරුත් අතට අද මොලකැටි වගේ
එකවරක් විදුලිය කොටා නෙත් සිහි කළා ආයෙත් ඇගේ
කාලෙකින් දූවිලි මකා සිත පුරවලා හැඟුමින් මගේ
රූරලා වැහි බිඳු ගලා යයි නොනැවතී මහ උළු දිගේ..
Read On Comments
6:46 PM
වීරයා මැරිලා..???

ඇතැන්ස් නගරය
කම්මැලි අස්සයෙක්.
ඌට පණ එන්න
ඇඟට විද්ද ඇටමැස්සා
නුඹයි...

ලෝකය ගෝලයක්
තැටියක්
නෙමේ කියල දැන දැනම
උඹට හෙම්ලොක්
දුන්නෙ
අපියි...

රදළයන් එහෙයියන්
ඔප්පු උණාම
උන් මෝඩයන් කියල
වැඩි වුණේ
හතුරොම
විතරයි...

ක්‍රීටෝ, වස බිව්වෙ
නැති වුණාට මමත්
ඇක්ලෙපියස්ට කුකුළෙක්නම්
ණයයි.....

සොක්‍රටීස්..
ඇරිස්ටොටල් කෙනෙක් හදන්න
ප්ලේටෝ කෙනෙක් නොලැබුනාට
"මමත් කියන්න ගියේ
ඔය ටිකම
තමයි...."
Read On Comments

ප්‍රතිකර්මය...

6:43 PM

හීතලට හුළඟ ගස් වල හැපී ගෙන යද්දි හිතට දැනුණෙ පුදුමාකාර ශාන්ත රසයක්. චලන ගෙ අම්මත් නොයිවසිල්ලෙන් ගල්ලෙන දිහා බලා ගෙන හිටියෙ පුදුමාකාර දරු සෙනෙහසක් හදවතේ තුරුල් කරගෙන. කුරුණෑගල ටව්මෙ ඉඳගෙන තව කිලෝමීටර ගාණක් බස් එකේ ඇවිත් ගල් පඩි පෙළවල් සිය ගාණක් නැගගෙන මේ තරම් කැලේ ඇතුළට ආවත් මහන්සියක් නොදැනුණේ ඊටත් වඩා මට මගේ ආදරේ වටින නිසා.

නිර්මාණි ඔයා වෙනදටත් වඩා අද ගොඩාක් ලස්සනයි. මීදුම මැද්දෙන් ‍රැළි නගින නුවර වැවයි ඔයයි මට වෙන් කරල අඳුර ගන්නත් අමාරු තරමට.
චලන වැවට ගල් කැටයක් විසි කරන ගමන් එහෙම කිව්වම මගේ හිතට ආපු සතුට නිසාද මංද දුවන්න දඟලන කොණ්ඩ කැ‍රැල්ල අල්ලල ආපහු කන් පෙත්ත අස්සෙ ගහල තිව්ව.

ඒ ත් බුදු හාමුදුරුවො හිටියනම් මටත් පාත්තරේ අතට දීල එක්කන් යන ගමන් පෙන්නල දේවි ඔයත් හරියට අර නව දැලි හේනෙ වැඳිරි වගේ කියල. චලන එහෙම කියන ගමන් මාළිගාව දිහා බලා ගෙන යාන්තමට හිනා වුණා.
යනව යන්න මෝඩය.. එහම කියපු මම තරහෙන් අහක බලාගෙන අනික් පැත්ත හැරුණ..
කෝ .. තරහ වුණාද.. මූණ චුට්ටක් පෙන්නන්නකෝ.. ෂා..! දැන්නම් මාර ලස්සනයි

එහෙම කියපු චලන මගේ නිකටෙන් අල්ලල බිම බලාගෙන ඉන්න මූණ උස්සන්න හැදුව..

එන්නෙපා මාව අල්ලන්න.මම තරහයි.

මගේ ඔළුව කව්දෝ ආදරෙන් අතගානව දැනුණ
දුවේ මොකද කල්පනා කරන්නෙ..? පුතා ලියල එවල තිබුණනෙ මේ අරන්්‍යෙ හාමුදුරුවො එයාව සනීප කරනව කියල. බය නොවී ඉන්න රත්තරනෙ. ඉංගිරිසි දොස්තර මහත්තුරුත් කියනවලු භාවනාවෙන් මේ ලෙඩේ සුවපත් කරන්න පුළුවං කියල.

ඒ වුණාට අම්මෙ පෝය දෙකක් යද්දි හොඳ වුණේ නැත්තන් බලාපොරොත්තු තියා ගන්න එපා කිව්වනෙ, මේ දෙවනි පෝය..
මම චලනලගෙ අම්මට වත්තම් වෙලා හිතේ හිරකරන් ඉඳපු කඳුළු එකින් එක බිමට දැම්ම.

ඇයි ළමයො මේ අඬන්නේ..?මහවැලි ගඟේ සීතල ‍රැළි කකුල් තෙමද්දි දවසකුත් මම මේ වගේම ඇඬුව,
ඔයාට තිබුණෙ මහන වෙන්න ඇයි මට බලාපොරොත්තු දුන්නෙ චලන..? එක දවසකට ඔයා මම නව දැලි හේනෙ වැඳිරි වගේලු. අද කියනව මමත් යශෝදරා රාහුල කුමාරය හැදුව වගේ ඔයාගෙ ජීවිතේට බන්ධනයක්ලු.

මේ ජීවිතේ මහ බොරුවක් නිර්මාණි. ඔයත් වයසට යනව මාත් වයසට යනව, කවද හරි අපි වෙන් වෙනව,මේ ලස්සන හැමදාම තියෙන්නෙ නෑ..

ඔයා ආදරේ මගේ ලස්සනට විතරමද චලන..?

ආදරේ කියන්නෙ බොරුවක් නිර්මාණි. කායික අවශ්්‍යතා පිරිමහ ගන්න හිතරවට්ටගන්න කියන ලස්සන වචනයක් ආදරේ කියන්නෙ. මෙලෝ සංසාරෙ දෙයක් කෙල්ල ගැන නොදෙන කොල්ලො පාරෙ දැකපු කෙල්ලෙකුට ආදරේ කරන්න පටන් ගන්නෙ මොකක් දැකලද..?
ගෙදරට එන ප්‍රොපෝසල් වලට කෙල්ලො කැමති වෙන්නෙ කොල්ලගෙ මොනව දැන ගෙනද..?

ඔයාට මොනව වෙලාද චලන..? ළඟදි ඉඳන් හරී වෙනස්, මම ඔව දන්නෙ නැ . මම දන්නෙ මට ඔය නැතුව එක තප්පරයක්වත් ඉන්න බෑ කියල විතරයි, ඒක ආදරේද වෙන මොකද්ද කියන්න මම දන්නෙ නෑ චලන.

කොලුව මේ ලියුම් කඩදහිය කලින් එවල තිබුනනම් කොළඹ ලොකු ඉස්පිරිතාලෙක ලොකු දොස්තර මහත්තෑන් කෙනෙක්ට පෙන්නල මොකක් හරි කරගන්න තිබ්බ.
චලනගෙ අම්ම හූල්ලන ගමන් එහෙම කිව්ව. ගල්ලෙන ඇතුළ පුදුම නිශ්ශබ්දයි. ලොකු හාමුදුරුවො පැයකට කලින් ඇවිත් පැන් භාජනයක් අරන් ඇතුළට වැඩිය. ඒ ත් හරියට යමක් කිව්වෙ නෑ නොවැ. තව කොච්චරනම් වෙලා මෙහෙම හිටගෙන ඉන්න වෙයිද. ඒත් කමක් නෑ එයාට සනීප වෙනවනම්

ඔයාට මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් තියනවද චලන..? මාස දෙකකට කලින් අන්තිමට මුණ ගැහෙද්දි මම මුලින්ම අහපු ප්‍රශ්නෙ ඒ ක.
ඔව් නිර්මාණි. මට දවසක මේ ලෝකෙන් ඔයාට කලින් යන්න වෙයි. එදාට ඔයාට දැනෙන දුක නොදැනෙනවනෙ මම ඔයාගෙ ජීවිතෙට නෑවිත් හිටියනම්..

අනේ පිස්සු කොල්ල. එහෙම වෙන්නෙ අපි වයසට ගියාමනෙ..
"සැරයටියෙන් අපි යනෙන තුරා සංසාරේ අපි එකට ඉමූ
සංසාරෙන් අපි සමුගන්නාදා ඒ ගමනත් අපි එකට යමූ..." මම චලනගෙ කනට කිට්‍ටු වෙලා තාලෙට එහෙම කිව්ව,

මේක විහිළුවක් නෙමේ නිර්මාණි.. බුදු හාමුදුරුවො කිව්ව වගේ මාරයා පරාජය නොකරන තාක් කල් එයා හැම වෙලේම අපේ පස්සෙ ඉන්නව.මට සිද්ධ වෙලා තියනව ඌ එක්ක සටන් කරන්න..

අනේ චලන. ළඟදි ඉඳන් අර ලයිබ්‍රි එකේ රින්ගගෙන බුද්ධාගමට සම්බන්ධ පොත් කියවල කියවල ඔයාගෙ මොළේ විකාර වෙලාද කොහෙද. මොනාද බබා ඔයාට වෙලා තියෙන්නෙ..?

අනේ එදා මට තේරුණානම් එයා ඒ කිව්වෙ මේ පිළිකාව ගැන කියල. මම එයා එක්ක කොච්චර රණ්ඩු කළාද. තරහ වුණාද ඕව කියද්දි. එයාට මැරෙන්න තිබ්බ එකම දුක මම අඬන එක, එයා ඒ තරම් මට ආදරේ කළා. ඉස්පිරිතාල ගානෙ ගිහින් තනියම ලෙඩේ එක්ක සටන් කළා. අවසානේ බැරිම තැන ආගමේ පිහිට හොයාගෙන පොත් පෙරළ පෙරළ ජීවිතේ එක්ක සටන් කළා. ඒ ගමන් මටත් ආදරේ කළා. මට කියා දෙන්න උත්සාහ කළා මේ ජීවිතේ මිරිඟුවක් කියල. අනේ චලන ඔයා කියපු කරපු හැම දේම මට දැන් තේරෙනව. ඔයා මාව දාල ගියා කියල මාස දෙකක් මම ඔයාට වෛර කළා. ඇත්ත ඒ කියන්නෙ ආදරේ බොරුවක්. ඔයා හරි. ඒ ත් ඔයාගෙ ආදරේ බොරුවක් නෙමේ. ඔයා මාස දකක් මේ කැලේට වෙලා කළේ මම වෙනුවෙන් ජීවිතේ ජීවත් කරවන්න අන්තිම හුස්ම පොද වෙනකන් සටන් කරන එක.

ගල්ලෙන ඇතුළෙන් අමුතු මල් සුවඳක් හමාගෙන ආව. පරිසරයම කියාගන්න බැරි ලස්සනකින් පිරීල ගියා. චලන කෙටි කාලීන පැවැද්ද අද අහවර කරන දවස. දැං සිව් රු පවාරණය කරනව ඇති. ලොකු හාමුදුරුවො චලන සනීප කරල ඇති. අපි ආපහු ඉස්සර වගේ ආදරේ කරාවි. විහාරෙ ගලකින් වතුර බිංදුව බිංදුව වැටිල ගල් පැන් බඳුනක් පිරිල උතුරන්න ඔන්න මෙන්න, මගේ හිතත් ඒ වගේ අලුත් බලා පොරොත්තු වලින් පිරිල ගියා.

නිර්මාණි ඔයාට පුළුවන්ද මම ඔයාව දාල ගියොත් වෙන කෙනෙක් එක්ක මේ වගේම ආදරෙන් ජීවිතේ බෙදා ගන්න..?

එදා මගේ කම්මුල් දිගේ පැය ගාණක් නොනැවතී කඳුළු ගලා ගෙන ගියා.

චලන ඔයාට මාව හොඳ නැත්තන් මාව දාල යන්න. පුංචි මී මැස්සන්ට දළෙන් අනින්න පුළුවන් එකම එක පාරයි චලන. මටත් මේ සංසාරෙ දෙන්නෙකුට ආදරේ කරන්න බෑ.

එදා කාලෙකට පස්සෙ චලන මාවත් තුරුල් කරගෙන එයත් ඇඬුව. දෙයියනේ එයාගෙ හිතේ කොච්චර දුකක් තියෙන්න ඇත්ද මම කියපු වචන වලට. එයාට ඕන වුණේ එයා නැතුව මට ජීවත් වෙන්න පුරුදු කරන්න.

"කෙල්ලෙ අන්න ලොකු හාමුදුරුවො එළියට එනව."

ජීවිතේ තීරණාත්මකම වචනෙත් අරගෙන ලොකු හාමුදුරුවො ශාන්ත විදියට සක්මන් කරමින් අපේ පැත්තට වැඩිය. චලනලගෙ අම්ම සාරි පොටින් නළල පිහින ගමන් හාමුදුරුවො වඩින පැත්තට දිව්ව. මාත් ඒ පස්සෙ දුවගෙන ගියා.

අනේ හාමුදුරුවනෙ මගේ පුතාට කොහොමද..?

ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙ මූණ අඳුරු වළාවන් පිරුණු අහසක් වගේ. අනේ මගේ චලන..

මේ මිනිස් ජීවිතේ කියන්නෙ උපාසක අම්මෙ අපිට ලැබිල තියන අවස්ථාවක්. අපිට දුක නැති කරගන්න ඇදිල තියන සුවිප් ටිකට් එකක් වගේ. කෙනෙක් මේ සංසාරෙ නැවත ඉපදීම නැති කරගන්නව කියන්නෙ එයා දුක නැති කරා කියන එක. ඉතින් කෘථක්ජන අපි මේ සංසාර දුකේ ගිලි ගිලී උඩ මතුවෙනව. ප්‍රියේහි විප්පයොගෝ දුක්ඛෝ....!! කියල බුදු හාමුදුරුවො දේශනා කළෙත් අද ඔබ තුමියලාට..

එනේ මගේ පුතා.. චලනලාගෙ අම්ම එහෙම කියද්දි මගෙ උගුරෙ මොකද්දෝ හිර වුණා වගේ දැනුණ. මට කෑගහල අඬන්න ඕන වුණා..

අනේ අපේ හාමුදුරුවනේ මගේ පොඩි හාමුදුරුවො අපවත් වුණාද..?
චලනලාගෙ අම්ම අවසානයේ හිතේ තිබුණ අන්තිම ශක්තියත් එකතු කරගෙන වචන ටික හරියට ගැට ගැහුව.

ලොකු හාමුදුරුවො හිස් අහස දිහා බලාගෙන මොකද්දෝ එළියකින් මූණ පුරව ගෙන ඉතාම සන්සුන් විදියට හිස දෙපසට වැනුව

නෑ උපාසක අම්මෙ. .!!

මේ මොනවද වෙන්නෙ. චලනලගෙ අම්මත් මාත් කල්ප ගාණකට පස්සෙ වැහි වැටෙන කාන්තාරයක් මැද දළු දාන පුංචි පැළැටි දෙකක් වගේ ආපහු ඔළුව උස්සල ලොකු හාමුදුරුවො දිහා බැලුව.

" පොඩි හාමුදුරුවො අපවත් වුණේ නෑ උපාසක අම්මෙ, අපේ පොඩි හාමුදුරුවො පිරිනිවන් පෑව..! " ප්‍රතිකර්මය...

හීතලට හුළඟ ගස් වල හැපී ගෙන යද්දි හිතට දැනුණෙ පුදුමාකාර ශාන්ත රසයක්. චලන ගෙ අම්මත් නොයිවසිල්ලෙන් ගල්ලෙන දිහා බලා ගෙන හිටියෙ පුදුමාකාර දරු සෙනෙහසක් හදවතේ තුරුල් කරගෙන. කුරුණෑගල ටව්මෙ ඉඳගෙන තව කිලෝමීටර ගාණක් බස් එකේ ඇවිත් ගල් පඩි පෙළවල් සිය ගාණක් නැගගෙන මේ තරම් කැලේ ඇතුළට ආවත් මහන්සියක් නොදැනුණේ ඊටත් වඩා මට මගේ ආදරේ වටින නිසා.

නිර්මාණි ඔයා වෙනදටත් වඩා අද ගොඩාක් ලස්සනයි. මීදුම මැද්දෙන් ‍රැළි නගින නුවර වැවයි ඔයයි මට වෙන් කරල අඳුර ගන්නත් අමාරු තරමට.
චලන වැවට ගල් කැටයක් විසි කරන ගමන් එහෙම කිව්වම මගේ හිතට ආපු සතුට නිසාද මංද දුවන්න දඟලන කොණ්ඩ කැ‍රැල්ල අල්ලල ආපහු කන් පෙත්ත අස්සෙ ගහල තිව්ව.

ඒ ත් බුදු හාමුදුරුවො හිටියනම් මටත් පාත්තරේ අතට දීල එක්කන් යන ගමන් පෙන්නල දේවි ඔයත් හරියට අර නව දැලි හේනෙ වැඳිරි වගේ කියල. චලන එහෙම කියන ගමන් මාළිගාව දිහා බලා ගෙන යාන්තමට හිනා වුණා.
යනව යන්න මෝඩය.. එහම කියපු මම තරහෙන් අහක බලාගෙන අනික් පැත්ත හැරුණ..
කෝ .. තරහ වුණාද.. මූණ චුට්ටක් පෙන්නන්නකෝ.. ෂා..! දැන්නම් මාර ලස්සනයි

එහෙම කියපු චලන මගේ නිකටෙන් අල්ලල බිම බලාගෙන ඉන්න මූණ උස්සන්න හැදුව..

එන්නෙපා මාව අල්ලන්න.මම තරහයි.

මගේ ඔළුව කව්දෝ ආදරෙන් අතගානව දැනුණ
දුවේ මොකද කල්පනා කරන්නෙ..? පුතා ලියල එවල තිබුණනෙ මේ අරන්්‍යෙ හාමුදුරුවො එයාව සනීප කරනව කියල. බය නොවී ඉන්න රත්තරනෙ. ඉංගිරිසි දොස්තර මහත්තුරුත් කියනවලු භාවනාවෙන් මේ ලෙඩේ සුවපත් කරන්න පුළුවං කියල.

ඒ වුණාට අම්මෙ පෝය දෙකක් යද්දි හොඳ වුණේ නැත්තන් බලාපොරොත්තු තියා ගන්න එපා කිව්වනෙ, මේ දෙවනි පෝය..
මම චලනලගෙ අම්මට වත්තම් වෙලා හිතේ හිරකරන් ඉඳපු කඳුළු එකින් එක බිමට දැම්ම.

ඇයි ළමයො මේ අඬන්නේ..?මහවැලි ගඟේ සීතල ‍රැළි කකුල් තෙමද්දි දවසකුත් මම මේ වගේම ඇඬුව,
ඔයාට තිබුණෙ මහන වෙන්න ඇයි මට බලාපොරොත්තු දුන්නෙ චලන..? එක දවසකට ඔයා මම නව දැලි හේනෙ වැඳිරි වගේලු. අද කියනව මමත් යශෝදරා රාහුල කුමාරය හැදුව වගේ ඔයාගෙ ජීවිතේට බන්ධනයක්ලු.

මේ ජීවිතේ මහ බොරුවක් නිර්මාණි. ඔයත් වයසට යනව මාත් වයසට යනව, කවද හරි අපි වෙන් වෙනව,මේ ලස්සන හැමදාම තියෙන්නෙ නෑ..

ඔයා ආදරේ මගේ ලස්සනට විතරමද චලන..?

ආදරේ කියන්නෙ බොරුවක් නිර්මාණි. කායික අවශ්්‍යතා පිරිමහ ගන්න හිතරවට්ටගන්න කියන ලස්සන වචනයක් ආදරේ කියන්නෙ. මෙලෝ සංසාරෙ දෙයක් කෙල්ල ගැන නොදෙන කොල්ලො පාරෙ දැකපු කෙල්ලෙකුට ආදරේ කරන්න පටන් ගන්නෙ මොකක් දැකලද..?
ගෙදරට එන ප්‍රොපෝසල් වලට කෙල්ලො කැමති වෙන්නෙ කොල්ලගෙ මොනව දැන ගෙනද..?

ඔයාට මොනව වෙලාද චලන..? ළඟදි ඉඳන් හරී වෙනස්, මම ඔව දන්නෙ නැ . මම දන්නෙ මට ඔය නැතුව එක තප්පරයක්වත් ඉන්න බෑ කියල විතරයි, ඒක ආදරේද වෙන මොකද්ද කියන්න මම දන්නෙ නෑ චලන.

කොලුව මේ ලියුම් කඩදහිය කලින් එවල තිබුනනම් කොළඹ ලොකු ඉස්පිරිතාලෙක ලොකු දොස්තර මහත්තෑන් කෙනෙක්ට පෙන්නල මොකක් හරි කරගන්න තිබ්බ.
චලනගෙ අම්ම හූල්ලන ගමන් එහෙම කිව්ව. ගල්ලෙන ඇතුළ පුදුම නිශ්ශබ්දයි. ලොකු හාමුදුරුවො පැයකට කලින් ඇවිත් පැන් භාජනයක් අරන් ඇතුළට වැඩිය. ඒ ත් හරියට යමක් කිව්වෙ නෑ නොවැ. තව කොච්චරනම් වෙලා මෙහෙම හිටගෙන ඉන්න වෙයිද. ඒත් කමක් නෑ එයාට සනීප වෙනවනම්

ඔයාට මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් තියනවද චලන..? මාස දෙකකට කලින් අන්තිමට මුණ ගැහෙද්දි මම මුලින්ම අහපු ප්‍රශ්නෙ ඒ ක.
ඔව් නිර්මාණි. මට දවසක මේ ලෝකෙන් ඔයාට කලින් යන්න වෙයි. එදාට ඔයාට දැනෙන දුක නොදැනෙනවනෙ මම ඔයාගෙ ජීවිතෙට නෑවිත් හිටියනම්..

අනේ පිස්සු කොල්ල. එහෙම වෙන්නෙ අපි වයසට ගියාමනෙ..
"සැරයටියෙන් අපි යනෙන තුරා සංසාරේ අපි එකට ඉමූ
සංසාරෙන් අපි සමුගන්නාදා ඒ ගමනත් අපි එකට යමූ..." මම චලනගෙ කනට කිට්‍ටු වෙලා තාලෙට එහෙම කිව්ව,

මේක විහිළුවක් නෙමේ නිර්මාණි.. බුදු හාමුදුරුවො කිව්ව වගේ මාරයා පරාජය නොකරන තාක් කල් එයා හැම වෙලේම අපේ පස්සෙ ඉන්නව.මට සිද්ධ වෙලා තියනව ඌ එක්ක සටන් කරන්න..

අනේ චලන. ළඟදි ඉඳන් අර ලයිබ්‍රි එකේ රින්ගගෙන බුද්ධාගමට සම්බන්ධ පොත් කියවල කියවල ඔයාගෙ මොළේ විකාර වෙලාද කොහෙද. මොනාද බබා ඔයාට වෙලා තියෙන්නෙ..?

අනේ එදා මට තේරුණානම් එයා ඒ කිව්වෙ මේ පිළිකාව ගැන කියල. මම එයා එක්ක කොච්චර රණ්ඩු කළාද. තරහ වුණාද ඕව කියද්දි. එයාට මැරෙන්න තිබ්බ එකම දුක මම අඬන එක, එයා ඒ තරම් මට ආදරේ කළා. ඉස්පිරිතාල ගානෙ ගිහින් තනියම ලෙඩේ එක්ක සටන් කළා. අවසානේ බැරිම තැන ආගමේ පිහිට හොයාගෙන පොත් පෙරළ පෙරළ ජීවිතේ එක්ක සටන් කළා. ඒ ගමන් මටත් ආදරේ කළා. මට කියා දෙන්න උත්සාහ කළා මේ ජීවිතේ මිරිඟුවක් කියල. අනේ චලන ඔයා කියපු කරපු හැම දේම මට දැන් තේරෙනව. ඔයා මාව දාල ගියා කියල මාස දෙකක් මම ඔයාට වෛර කළා. ඇත්ත ඒ කියන්නෙ ආදරේ බොරුවක්. ඔයා හරි. ඒ ත් ඔයාගෙ ආදරේ බොරුවක් නෙමේ. ඔයා මාස දකක් මේ කැලේට වෙලා කළේ මම වෙනුවෙන් ජීවිතේ ජීවත් කරවන්න අන්තිම හුස්ම පොද වෙනකන් සටන් කරන එක.

ගල්ලෙන ඇතුළෙන් අමුතු මල් සුවඳක් හමාගෙන ආව. පරිසරයම කියාගන්න බැරි ලස්සනකින් පිරීල ගියා. චලන කෙටි කාලීන පැවැද්ද අද අහවර කරන දවස. දැං සිව් රු පවාරණය කරනව ඇති. ලොකු හාමුදුරුවො චලන සනීප කරල ඇති. අපි ආපහු ඉස්සර වගේ ආදරේ කරාවි. විහාරෙ ගලකින් වතුර බිංදුව බිංදුව වැටිල ගල් පැන් බඳුනක් පිරිල උතුරන්න ඔන්න මෙන්න, මගේ හිතත් ඒ වගේ අලුත් බලා පොරොත්තු වලින් පිරිල ගියා.

නිර්මාණි ඔයාට පුළුවන්ද මම ඔයාව දාල ගියොත් වෙන කෙනෙක් එක්ක මේ වගේම ආදරෙන් ජීවිතේ බෙදා ගන්න..?

එදා මගේ කම්මුල් දිගේ පැය ගාණක් නොනැවතී කඳුළු ගලා ගෙන ගියා.

චලන ඔයාට මාව හොඳ නැත්තන් මාව දාල යන්න. පුංචි මී මැස්සන්ට දළෙන් අනින්න පුළුවන් එකම එක පාරයි චලන. මටත් මේ සංසාරෙ දෙන්නෙකුට ආදරේ කරන්න බෑ.

එදා කාලෙකට පස්සෙ චලන මාවත් තුරුල් කරගෙන එයත් ඇඬුව. දෙයියනේ එයාගෙ හිතේ කොච්චර දුකක් තියෙන්න ඇත්ද මම කියපු වචන වලට. එයාට ඕන වුණේ එයා නැතුව මට ජීවත් වෙන්න පුරුදු කරන්න.

"කෙල්ලෙ අන්න ලොකු හාමුදුරුවො එළියට එනව."

ජීවිතේ තීරණාත්මකම වචනෙත් අරගෙන ලොකු හාමුදුරුවො ශාන්ත විදියට සක්මන් කරමින් අපේ පැත්තට වැඩිය. චලනලගෙ අම්ම සාරි පොටින් නළල පිහින ගමන් හාමුදුරුවො වඩින පැත්තට දිව්ව. මාත් ඒ පස්සෙ දුවගෙන ගියා.

අනේ හාමුදුරුවනෙ මගේ පුතාට කොහොමද..?

ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙ මූණ අඳුරු වළාවන් පිරුණු අහසක් වගේ. අනේ මගේ චලන..

මේ මිනිස් ජීවිතේ කියන්නෙ උපාසක අම්මෙ අපිට ලැබිල තියන අවස්ථාවක්. අපිට දුක නැති කරගන්න ඇදිල තියන සුවිප් ටිකට් එකක් වගේ. කෙනෙක් මේ සංසාරෙ නැවත ඉපදීම නැති කරගන්නව කියන්නෙ එයා දුක නැති කරා කියන එක. ඉතින් කෘථක්ජන අපි මේ සංසාර දුකේ ගිලි ගිලී උඩ මතුවෙනව. ප්‍රියේහි විප්පයොගෝ දුක්ඛෝ....!! කියල බුදු හාමුදුරුවො දේශනා කළෙත් අද ඔබ තුමියලාට..

එනේ මගේ පුතා.. චලනලාගෙ අම්ම එහෙම කියද්දි මගෙ උගුරෙ මොකද්දෝ හිර වුණා වගේ දැනුණ. මට කෑගහල අඬන්න ඕන වුණා..

අනේ අපේ හාමුදුරුවනේ මගේ පොඩි හාමුදුරුවො අපවත් වුණාද..?
චලනලාගෙ අම්ම අවසානයේ හිතේ තිබුණ අන්තිම ශක්තියත් එකතු කරගෙන වචන ටික හරියට ගැට ගැහුව.

ලොකු හාමුදුරුවො හිස් අහස දිහා බලාගෙන මොකද්දෝ එළියකින් මූණ පුරව ගෙන ඉතාම සන්සුන් විදියට හිස දෙපසට වැනුව

නෑ උපාසක අම්මෙ. .!!

මේ මොනවද වෙන්නෙ. චලනලගෙ අම්මත් මාත් කල්ප ගාණකට පස්සෙ වැහි වැටෙන කාන්තාරයක් මැද දළු දාන පුංචි පැළැටි දෙකක් වගේ ආපහු ඔළුව උස්සල ලොකු හාමුදුරුවො දිහා බැලුව.

" පොඩි හාමුදුරුවො අපවත් වුණේ නෑ උපාසක අම්මෙ, අපේ පොඩි හාමුදුරුවො පිරිනිවන් පෑව..! "
Read On Comments

පිය සිතුවම්...

6:41 PM


උදෑසන අරුනාලෝකය අරගෙන තමාලි ටීචර් වැටකෙයිය මලක් වගේ මැටි ගහපු කොට බිත්තියෙන් පංතිය ඇතුලට ආව. පොත් ටිකත් පපුවට තුරුල් කරගෙන ටීචර් හැමවෙලේම යනව දකිද්දි මටත් මේ වගේ අක්ක කෙනෙක් හිටියනම් කොච්චර හොඳද කියල හිතුනු වාර අනන්තයි..මොකද මට ජීවිතේ වැඩිපුරම කරුණාව දැනිල තියෙන්නෙ තමාලි මිස්ගෙන් නිසා.

ආයුබෝවන් ළමායි..කෝ උදේම ගන්න බලන්න ඊයෙ මම දුන්නු වැඩේ.මුදල් නෝට්‍ටුවකට සුදුසු මෝස්තරයක්.. කෝ ගන්න..

සර බර ගගා හතර වටේම චිත්‍ර පොත් පෙල්ලන අස්සේ මට ඇහුනෙ ඊයෙ රෑ තාත්ත කඩුල්ලෙ පනින සද්දෙ.

හෙට මම නිවසට සුර සැප දෙනවා
අද රෑ ලුණු මිරිශෙන් ගත වෙනවා
කාසි මල්ල... කෝ මේ සඳුන් ..ඒ යි පොඩි එකා මෙහෙ වරෙන් මෙන්න රුපියල් පන්සීයක් මට දියසායම් ගේන්න වැලාවක් තිබුනෙ නෑ උඹ හෙට උදේම යන ගමන් ගනින්..

අනේ තාත්තෙ මේ රුපියල් සීයක්නෙ..?

රුපියල් සීයක්..? මම හිතුවෙ පන්ශීයක් ඉතුරු උණා කියල.. හරි ඕකෙන් ඕන මගුලක් කර ගනින්.. යකෝ උඹලයි මිසීගෙන් අහපන් සීගිරියෙ අප්සරාවියො අවෘදු සිය දාස් ගානක් අගේට ඉන්නෙ ඇන්දෙ ඔය කෙහෙල්මල් වොටර් කලස් තිබිලද කියල. මම ඇහුව කියපන්..

මම රුපියල් සීය ගුලි කරගෙන කඳුලු පිරුනු ඇස් වහගෙන පිල උඩින් වාඩි උණා...

මොකද සඳුන් කඳුලු පුරෝගෙන..?නැගිටින්න පුතා.. කෝ මොකද්ද ඔය ගුලි කරගෙන ඉන්නෙ..කෝ දෙන්න මෙහාට.. ඒ තමාලි මිස්ගෙ හඬ

මම අතේ ගුලි වෙලා තිබ්බ රුපියල් සීය මිස්ගෙ අතට දුන්න..

ඇයි පුතා මේ නෝට්‍ටුවෙ එක එක ඒව ඇන්දෙ..?පුතාට පාට පෙට්ටියක් පොතක් තිබ්බෙ නැද්ද..?

මම ඔලුව වැනුව.. මිස් ආදරෙන් ඔලුව අතගාල

මේ මොකද්ද පුතා ඇඳල තියෙන්නෙ..?

ඔය අපේ තාත්ත මිස්.. මටත් ආසයි අපේ තාත්තත් කවද හරි හොඳ මිනිහෙක් වෙලා මේ සල්ලි කොල වගේම වටින කෙනෙක් වෙනව දකින්න..
මිස් හැරෙද්දි සාරි පොටෙන් මූන වහගත්තෙ මට පේන්න හිනා වෙන්න බැරි නිසාද අඬන්න බැරි නිසාද කියල හිතා ගන්න මම තාම පොඩි වැඩියි...

අම්ම මිදුලෙ පඩංගුව උඩින් වී ටික දාල අත ගගා ඉන්නව.. මම රුපියල් සීය දිහා බලාගෙන පිල උඩ වාඩි වෙලා හිටියා..තාත්ත කොහේදෝ යන්න ලේස්ති වෙනව
කෝ උඹ ඕකෙන් මුකුත් ගත්තෙ නැද්ද.. මෙහෙ දීපන් එහෙනම් පොඩි උන්ට සල්ලි දුන්නම නරක් වෙනව..

තාත්ත එහෙම කියලා රුපියල් සීයත් උදුරන් ශර්ට් එකත් ඇඳ ඇඳ පාර පැත්තට ගියා..

අනේ මෙහෙමත් බේබෙද්දෙක්.. මට මේ පොඩි එකා දැක්කම.. අම්මට වාක්්‍ය කියවල ඉවර කරන්න උනේ නැත්තෙ හාමුදුරුවොයි ඉස්කෝලෙ මහත්තයයි තව කීප දෙනෙකුයි කඩුල්ල පැන්න නිසා. තාත්ත එකත් පසට වෙලා හාමුදුරුවන්ට වැඳල ඊ ට වඩා වේ ගෙන් ගියා..

උපාසක නෝන අපි මේ ආවෙ වැදගත් කාරනාවකට..
අම්ම රෙද්ද පිලිවෙලක් කරමින් ඇඟේ කා‍ටුව පිහිද පිහිද නැගිටිද්දි මම අම්මගෙ අත අස්සෙන් රින්ගල එබුන..

අපි විහාරගෙයි වැඩයි චෛත්තියෙ වැඩයි එන පෝයට කලින් ඉවර කරල විවෘත කරන්න කියල හැකි ආදරයක් පන්සලට ගෙනත් දෙන්න. මේ ඇත්තන්ටත් අමාරු ඇතිනෙ. පුලුවන් විදියට කරන්න..

හාමුදුරුවනෙ මට පුලුවන් ලොකු ආධාරයක් කරන්න.. මම ආසාවෙන් එහෙම කියද්දි අම්ම පුදුමයෙනුත් හාමුදුරුවො ආදරයෙනුත් ආපු පිරිස උපහාසයෙනුත් මගේ දිහා බැලුව

ඒක අගෙයි අපේ පුංචි උපාසක ඇත්තන්ට කීයක් විතර ආධාර කරන්න පුලුවන්ද..? හාමුදුරුවො බැරෑරුම් විදියට ඇහුව..

මට පුලුවන් රුපියල් සීයක්ම දෙන්න..

හම්මෝ ඒ වගේ ලොකු ගානක් ලැබුනොත් අපිට චෛත්තියේ වැඩේ ලේසියෙන්ම ඉවර කරගන්න පුලුවන් නොවැ.. එහෙම කියපු හාමුදුරුවො මගේ හිස අතගාල පිරිස එක්ක අම්මටත් මොනවාදෝ කු‍ටු කු‍ටු ගාල යනව දැක්ක.. මම වේගෙන් තාත්ත ගියපු පැත්තට දිව්ව..

මම ආපහු හති දාගෙන දුවගෙන එද්දි අම්ම කුස්සියේ අල වගයක් තම්බනව.. අම්මෙ මට තාත්ත අල්ලගන්න බැරි උනා..

ඒ මනුස්සය කොහේ හරි ගුබ්බෑයමකට යන්න ඇති.. අපිටත් කන්න බොන්න නැති එකේ කොහොම ඔව කරන්නද අපි මග ඇරල ඉමු පුතේ.. එහෙම කියපු අම්ම අල ගුලියක ලුනු මිරිස් දාල මගේ ඇතට දුන්න..

දවස් කීපයක් ගෙවිල ගියත් රුපියල් විස්සකට වඩා ඉතුරු වුනෙත් නෑ.. මම රෑ පුරා එලියට වෙලා කල්පනා කළා

කොල්ලො උඹ මොනවද ඔය හැටි කල්පනා කරන්නෙ.. ගෙට වරෙන් .. ඒ අම්මගෙ හඬ

නෑ අම්මෙ මගේ රුපියල් සීය ලැබුනොත් චෛත්තිය ඉවරකරගන්න පුලුවන් කියලනෙ හාමුදුරුවො කිව්වෙ එදා.. ඒක දීගන්න බැරි වුනොත් ලොකු අපරාධයක්.

අම්ම හිනා වෙවි කුස්සිය පැත්තට ගියා ඈතින් ලස්සනට හඳ පායගෙන එනව. පෝයත් ලඟයි.. හරියට මට අවෘද්දට මාම ගෙනාපු රබාන වගේ.. මම තීරනේකට ආව..

පන්සලේ පල්ලියේ දහඩියෙන් අප තැනූ පිලිම දාගැබ් පෙනේ
ලෝකයක් දන නැමූ ඒ අපේ ශක්තියයි..
එකම සින්දුව බස් තුනකට වඩා කියන්න උනේ නෑ සෙනග පිරුනු දවසක් නිසා රබාන උඩට රුපියල් සීයකට වඩා එකතු වුනා..

මම ආසාවෙන් සල්ලි ටික ශොපින් එකක දාගෙන ටව්මෙන් ගම පැත්තට ආව.. කවෘ හරි දැක්කොත් අද ඉස්කෝලෙ නොගිය එක ගෙදරට කියාවි යන බයද හිතේ පෙරලි කරනව. ඒ අස්සෙන් මට අශ්වයෙක් ඇඳපු පුංචි කඩ කාමරයක් පෙනුන.. දවසක් මාත් එක්ක ටව්මට ආපු වෙලාවක තාත්ත මේක ඇතුලට ගියේ " මේ තමයි පුතේ බැංකුව, හිටපන් මම කීයක් හරි දාල එන්නම් කියල"

මට මේ පොඩි සල්ලි ගෙදර අරන් යන්න බෑ.. කොහොම හරි බැංකුවට දීල නෝට්‍ටුවක් ගන්න ඕන..

මම ඇතුලට යද්දි ඇතුලෙ හිටපු අය පුදුමෙන් මගේ දිහා බැලුව, හතර වටේම ටී වී වල චිත්‍රපටි දාල අශ්වයො දුවන ඒ ව.. මම ටිකක් වෙලා ආසාවෙන් ඒ දිහා බලන් ඉඳල මැනේජර් මහත්තය ගාවට ගියා.

මොකද කොල්ලො ඔට්‍ටුවක් දාන්නද..?
නෑ මහත්තය මට මේ සේරම අරන් රුපියල් සීයෙ නොට්‍ටුවක් දෙන්න..

මගේ දිහා පුදුමෙන් බලපු මහත්තය සල්ලි ගොඩ දිහාද හොරෙන් බලමින් මෙතන රුපියල් සීයක් නෑ කමක් නෑ මේක අරන් පලයන් ...

මහත්තය රුපියල් සීයෙ නෝට්‍ටුවක් මේසෙ උඩ තිව්ව..මේසෙ උඩ මම හීන දැකපු මගේ තාත්ත හිනාවෙවී හිටිය.ඔව් මේ මගේ තාත්ත.. මම ආසාවෙන් ඇඳපු තාත්ත, මගේ හිත සතුටින් පිරිල ගියා. මම තාත්තව පන්සලට ගෙනියනව.. එහෙම කියපු මම රුපියල් සීය අරගෙන ගෙදර දිව්ව.. මම ඇඳපු රූපෙ එදාටත් වඩා ලස්සනට මගේ දිහා බලන් හිටිය..
උඹ කොහේද ඉස්කෝලෙ නොයා ගියේ..? කෝ බිත්තියෙ එල්ලල තිබුන රබාන..? මට සේරම ආරන්චියි... හිටපන් ‍තෝ අද මම.. තාත්ත එහෙම කියල කොස්ස දෙකට කැඩුව..
අම්ම දුවල ඇවිත් මම බේර ගනිද්දි මෙගේ ඇඟ හිරි වැටිල අඬන්නවත් පන නෑ..

අම්මෙ හෙට පෝය.. මම රුපියල් සීයක් හොයා ගන්න ගියේ.. එහෙම කියපු මම කඳුලු වලට පෙඟිල තිබුන රුපියල් සීය අම්මට දික් කළා..

මම බැංකුවට ගිහින් තාත්තව හොයාගෙන ආව තාත්තෙ..

තාත්ත පුදුමෙන් නෝට්‍ටුව දිහා බලන් ඉඳල කමිසයක් අඟට දාගෙන ආපහු රුපියල් සීය උදුරන් කඩුල්ල පැනල වේගෙන් යනව මම යාන්තමට දැක්ක..

අනේ හැබැටම හෙන ගහනව මනුස්සයෝ තමුසෙගෙ මේ තිරිසන් වැඩ වලට ආපහු පූජ කරපන් ඕක රේස් බුකියට. තුහ් විතරක් මෙහෙමත් අසමජ්ජාති තාත්තෙක්.. උඹ නාඩ හිටපන් මගෙ පුතේ..

පහුවද උදේ වෙනකන්ම තාත්ත අපහු ආවෙ නෑ..අද පන්සලේ චෛත්තිය විවෘත කරන දවස.. මමත් අම්මත් එක්කම පන්සලට උදෙන්ම ගියා.. සුදෝ සුදු ඇඳගත්තු විශාල සෙනගක් අස්සෙ මමයි අම්මයි ලස්සන චෛත්ය රාජයා දිහා බලාගෙන ඊටත් වඩා ලොකු දුකක් හිතේ තියාගෙන හිටිය..

උත්සවේ පටන් අරගෙන ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙ බන ලව්ඩ්ස්පීකරෙන් ගමටම ඇහුන

අද අපි සහභාගී වෙලා ඉන්නෙ හැමෝගෙම දායකත්වයෙන් ගොඩ නැගුනා වූ නව චෛත්ය රාජයානන් වහන්සේ හා විහාරගෙයි බැතිමතුන්ගේ වන්ධනාමානයට පූජා කිරීමේ අවස්ථාවට.. ඇත්තටම මේ සඳහා ධායකත්වය දැක්වූ සතර පේරුවේ ධායක ඇත්තන් සිහිපත් නොකරම බෑ..

මම අම්මගෙ අත තව තදින් අල්ල ගද්දි ඇස් දෙකට දන්නෙම නැතුව කඳුලු ඉනුව..

අපිට හැම ආධාරයක්ම වටිනව වුනත් රුපියල් විසිපන්දාහට වඩි ආදාර ටික පමනක් මේ අව්ස්ථාවේ කියල ඉතුරු ටික දැන්වීම් පුවරුවේ සඳහන් කරන්න තීරනය කලා..


ඉස්කෝලෙ මහත්තයා හැමදාම ආධාර කරනව වගේ රුපියල් තිස්දාහක් පරිත්්‍යාග කලා
චාර්ලිස් නෝනා නැසීගිය දොන් හෙන්ඩ්‍රික් මැති තුමාට පින් පිනිස රුපියල් හතලිස් දාහයි..
නිර්මාල් දොස්තර මහත්තයා රුපියල් පනස්පන්දාහයි..

අනේ මටත් කීයක් හරි දෙන්න තිබුනනම්.. රුපියල් සීය දුන්නත් නමනම් නොකියවෙන බව ඇත්ත, ඒත් කවද හරි මමත් ලොකු උණාම චෛත්තිය දකිද්දි ගඩොල් කැටයක් හරි මම දුන්න කියල සතු‍ටු වෙන්න තිබුන.. අම්මට වඩාත් තුරුල් වෙලා ඉඳපු නිසාද මන්ඩ අම්මට මගේ හදවත ඇහිලද කොහේදෝ ආදරෙන් ඔලුව අතගෑව

ලොකුභන්ඩාර වලව්වෙ හාමු මහත්තය රුපියෛ හැත්තෑ පන් දාහයි.. හාමු මහත්තය ගල් පිලිමයක් වගෙ උජාරුවෙන් හිටියත් හාමු මැණිකේ හතර වටේම ඇස් කරකව කරකව ඒ ක හැමෝටම ඇහුනාදයි පිරික්සුවේ ඉතාම ආඩම්බරයකිනි..

ටව්මෙ ව්්‍යාපාරික වෙළඳ ප්‍රජාව අතරින් වීරවංශ මහත්තය රුපියල් අසූ දාහක් පරිත්්‍යාග කළා.. ටව්මෙ හරක් මස් කඩේ මුදලාලි සිහින් සිනාවකින් හාමුදුරුවන්ට හිස පහත් කළා

අපේ පලාත්සභාවෙ වලිසුන්දර මැති තුමා රුපියල් ලක්ශයක්ම මේ සඳහා පරිත්්‍යාග කලා.. වලිසුන්දර ඇමති තුමා ඡන්දදායකයන් දිහා ආඩම්බරෙන් ඔලුව හරව හරව බැලුව

අපේ චෛත්තියේ වැඩේට වටිනාම ආධාරය ලැබිල තියෙන්නෙ ශබ්ධ විකාශන යන්ත්‍රය පෙරටත් වැඩිය සද්දෙයි.. හැමෝම කන් යොමාගෙන හිටියෙ කව්ද ගමේම සල්ලි කාරය බලන්න.. ඒත් වලිසුන්දර ඇමති තුමා, වීරවන්ශ මුදලාලි කලබලෙන් පිරිස දෙස බැලුවෙ ඔව්න්ට වඩා සල්ලිකාරයන් ගමේ සිටීදැයි සැකයෙනි.. මමත් කට්ටියට උඩින් අමාරුවෙන් එබුනෙ කව්ද වැඩිම ගානක් දුන්නෙ කියල බලන්න ආසාවෙ..

"සඳුන් අකලංක පුතා රුපියල් සීයයි"

මම ගොළු වෙලා පිරිස අතරෙන් බලන් ඉද්දි තාත්ත සෙනග අස්සෙන් අහිංසක විදියට ඉස්සරහට ඇවිත් මගේ දිහා බලන් හිටිය.අම්ම චීත්ත කොනින් කඳුලු පිහ දැම්ම. මම අම්මගෙ අත අතෑරල තාත්ත ගාවට දිව්ව.. ඇවිත් හිටිය හැමෝම අත්පුඩි ගහන්න පටන් ගත්ත..

"අම්මේ තාත්ත පන්සල් ඇවිත්"
තාත්ත මාව වඩා ගෙන දාතු මන්දිරේට ගියා එතන තිබුනු වීදුරු පෙට්ටියේ තියන සල්ලි කොල අස්සෙ රුපියල් සීයක තාත්තගෙ රූපෙ ලස්සනට මතුවෙලා පෙනුන..

තාත්තෙ ඒ රුපියල් සීය ආපහු නරක තැන් වලට යන එකක් නෑ නේද..?

තාත්ත මගේ මූන ආදරෙන් ඉඹිද්දි අපි දෙන්නගෙම කඳුලු හිමිහිට බිමට වැ‍ටුන...

................................................................................................................................................................................................

"අප්පස්මෙකෙ පවෙච්ඡන්තී බහුනෙකෙන දිච්ඡරෙ
අප්පස්මා දක්ඛිණා දින්නා සහස්සෙනා හිමං මිතා"

ඇතමෙක් තමාට ස්වල්ප වස්තුවක් ඇති කල්හිද එයින් දෙති
ඇතමෙක් බොහෝ වස්තුවෙන්ද ස්වල්පයකුදු නොදෙති
ස්වල්පයක් ඇති අයෙකුගේ සවල්ප දීමක් ද පොහොසතෙකුගේ දහසක් දීම වැනිය..

-දේවතා සංයුක්ත-

Read On Comments

අපි දෙන්න පැනල යමු නංගි...!!

6:36 PM


රතු තොල් උඹට වැඩියෙන් උන් පාට කර
මුහුලස දිගට මල් ලියකම් අඩු නොකර
හොයමින් උඹේ අඩු වැඩි කම් ඒ අතර
නෑයන් ඇරං එයි කටවල් ටික හැකර

මල් ගව්මටයි මට නං උඹ හැඩකාරී
මොකටද දිනක් සරසන්නට රට සාරී
යහනට නොවේ නුඹ මගෙ දිවියට භාරී
‍රැයකට කුමට අපි දෙන්නට ගලදාරී..?

දහඩිය හලා හෙව් මොණරුන් මදි නොකිය
ගැවසූ කුමට අපි දෙන්නට සෙටි බැකිය
දැං බැන්දාය ලෝකෙට පෙන්නන වැකිය
ගැසු රථ දමා අත් පටලා යා හැකිය...

උඩ පැන උඹව උස්සං ඇල්බම් වලට
පන යයි කලින් නොගියොත් මම ජිම් එකට
ඩී ජේ ලයිට් මල් සෝභන ලෝකයට
ප සුදා පානුත් මුදලාලිගෙ පොතට

කා බී නටා සමහරු වෙරි වී වැටිලා
නැන්දා යාවි වැන්දේ නෑ යයි බැනලා
ණය වී පෝරු තැනුවත් බැලුවම හැරිලා
බැඳලා නෙමේ පැටියෝ දෙන්නම ඇඳලා

Read On Comments

කතරගම දෙයියන්ට එක්සෑම්...!!

6:35 PM


කැඩියන් උගේ පාරක අත පය හතර
කපුරු සුවඳ කහ ගැල් වූ පොල් වතුර
විසි වී බිඳේ දේවාලයෙ ගල් අතර
පොල්සම්බලට පොල් බෑයක් නැත ගෙදර

නඩුවට කලින් ආයුධ සෙව් චූදිතයන්
මහ මග යද්දි අරගෙන ගිය අය මැරයන්
අඳුනක් යවා උන් සොයනා වැඩිහිටියන්
සී අයි ඩීයෙ වැඩ අද අංජන දෙවියන්

මෝචරි ඇරල වැඩ වර්ජන දොස්තරලා
හදිස්සියෙන් ආවම යයි අත් කපලා
අඩු ගානකට ලෙඩ ටික කපුවට කියලා
සුවයක් පතමු ග්‍රැජුවට් දෙවියෙක් හොයලා..

ඒ එල් කුමට ලොකු කොල්ලා කොලු රෑනේ
සා පෙට ගියපු පොඩි කෙලි කාමර ගානේ
ශිෂ්්‍යත්වයත් පොඩ්ඩට පේනා මානේ
අම්මා පුදයි දෙවිඳුට පළතුරු දානේ

කලනය, ගුරුත්වජ ත්වරනය අනු හැඩය
ශාකය ක්‍රියා කාරී සත්වය උඩය
පොලී කුලී සාහිත්්‍යයෙ කවි ගොඩය
කැම්පස් නොයන කඳ සුරිඳුන් බර වැඩය
Read On Comments

පසුගාමී ජාතියක පුනරුත්පත්තිය...

6:33 PM


ධාතුසෙන් රජු ට්‍රිප් එකක් ගිය, අනුරපුරයට ලං වෙලා
නාල යන්නට වාහනේ නැවතුවා මුල්ලක වැව් කළා
මොකා හැදුවද අනේ මන්දා මෙහම සමුදුරු බිං පලා
අයා ඇස් බාජනෙන් ටික ටික දමා ගති සිසිලස හලා...

දසමහා යෝධයන් සිකුරිටි නිලරතේ මැද හැංගිලා
ගැමුණු දු‍ටු විත් පහනෙ සඳකඩ පාවහන් යුග ගලවලා
ඡන්දෙ ළඟ එන දිනා යළි පු‍ටුවේම ඉන්දනු මතුරලා
රුවන්වැලි මහ සෑය පාමුල දන නවා ගෙන වැතිරිලා

බලා අහසින් වැටෙන දිය යල මහෙන් කෙත් වතු වපුරලා
කාලගුණයේ ඉංජිනේරුවො වෙලා අද උන් ගොළු වෙලා
කුසේ හිස් තැන් සොයා දාඩිය තෙමී යයි වත රූරලා
නෙළූ ප්‍රතිමා දෙස බලාගෙන වඩුවො ඇත ගල් තල තලා

සිහළ වෙදකම කොළඹ හැමතැන රෝගියෝ ඒ තුළ පිරී
එදා වෙදහාමිනේලා සම්භාහනේ දිව රෑ මැරී
කකුස්සියටම දිය ගලන හැටි හිතාගන්නටවත් බැරී
රිසර්ච් එකකට වතුරමල් ගැන නගී කස්සප සීගිරී..
Read On Comments

...............

6:32 PM


බිඟුන් නැතුවත් රොණින් බරවූ උපුල් නැහවූ වත්සුණු
සඳුන් අරණකි සෙමින් කෙහෙරල් රනින් බර වී නැළවුණු
රසින් අම පැන් පිරී කැලතෙන දියෙන් පිරි විල් පැරදුනූ
මතින් කිමිදී ගිලී වැතිරෙමු එයයි දෙව් ලොව සැඟවුණු

නෙළුම් පෙති මත රිදී පැහයට සැලී පිනි බිඳු විසිරුණූ
බරින් මල් කෙමි දරා රොන් බිඟු සොරා ගෙන යයි ලන් උණූ
නුවන් විමසයි මගෙන් රහසින් ලවන්මද ඒ පිම්බුනූ
විටින් විට නෙක හඟුම් කලතයි හැඩය රඳවා දේදුණූ

කුළින් කුළ හැපි නිශා තුන් යම ස්වප්නයක්මය අහරුණූ
සි‍ඳෙන්නට දිය නොදී උල්පත් වැසි සොයා විත් වැතිරුනූ
ස‍ඳෙන් පැහැ ගෙන රනින් බබළන රිදී රේඛා හැකිළුනූ
සිහින් දිය ‍රැලි මවා තව විල සියපතේ පෙති පොපියනූ
Read On Comments

නූතන ගුරු ගීතය

6:26 PM

අල්තීනායි සුලෙයිමානාවා...!
උඹලයි අයිලයට
දුයිශෙයින් ආව වගේම
අපේ ලයිම් පේලියටත්
දුශාන් සර් ආව...
අපේ ගමේ ලස්සන
පොප්ලර් ගස් නම්
තිබුනෙ නෑ..
අපේ පුංචි
ඉංග්‍රීසි පංතිය
තිබුනෙ
කඳු ගැටේ උඩ තිබුන
රබර් ගස් දෙක යට...
උඹව රතු මූන
උස්සන් යද්දි
බේරගන්න
දුයිශෙයින් ආව
වගේම...
දුශාන් සර් ආපහු
එනකන් උස්සන්
ඉඳපු මාස දෙක හමාරක
බඩට නමක් දෙන්න
මටත්
කුමාරයෙක් ආව...

ඒ හංදියෙ කසිප්පු
පෙරන
රතු මාමා...!
Read On Comments

Real Machan In a relation's SHIP

6:15 PM
පොත්ත ලාවට සුදු නිසා ආඩම්බරයි මාතර නගා
යාන වාහන නැති නිසා මට කපුවො පෙන්නුව නෙක රඟා
නුවර මැණිකෙගෙ නළලෙ පතිවත නොගොස් පසුපස දණ ගගා
සුද්දියක් කර කාර බැන්දා නොගෙන බොරු දෑවැදි පගා..

බස් එකේ පොදු දුම්රියේ වව්ලන්ගෙ කරදර සිදු නොවේ
දු‍ටුව විට ඈ කයිකතන්දර අමතකව ගෑනුත් නැවේ
මෙහේ එකියක් ගත්තනම් නොසොයන්නෙ පමණයි පෙර භවේ
රස අඳින්නට කවියෙ උපමා කොහෙද විඳිනා පෙම් සුවේ..

නොමැත කෙහෙවලු පටලවන් නැන්දම්ම එක්කල කට ගසා
ඈට සිංහල නොතේරේ අම්මාද කඩුවට බය නිසා
වටේ ගෑනුන් ඕප දූපයෙ නොයේ ගෙන කටවල් මසා
මගේ සුදු හාමිනේ ඇත මා එන තුරා දොරවල් වසා..

ඇඳුම කැඩුමට නොමැත ආශා සරලවයි ගමනක් ගියේ
බිකිනියයි පොඩි තන පටයි සඟවලා කුමටද සාරියේ..?
පණ ගියේ නැත කඩ පුරා ගොස් අලුත් අව් රුදු කාලයේ
රෑට කාලය නොකා බත් කයි ඈ "අභීතා දියණියේ"..

Read On Comments

අපායේ සිට අපේ පව්ලට

6:12 PM


රෑ හොර පොල් කඩා වීදුරු ක‍ටු පතුලේ
මොනවදයක්ද මේ පොඩි ගහ උඩ කෙල්ලේ
නැග වැඩ නොකළ උන් රජයේ නිල ඇතුළේ
මට නැත ඉඩක් ආසාවට ක‍ටු ඉඹුලේ

අලවා පෝස්ටර අල්ලං ගියපු දින
නෙළුවා පොලීසිය යන්තම් තබා පණ
තැළුවා කසෙන් යම පල්ලන් උඩත් පැන
කැහුවා වගෙයි දැනුණේ හෝ හපු‍ටු වන

හත් දවසකින් නැත ගිනි වතුරේ ජොලිය
කාලක් ඉල්ලලා මම කෑවේ වලිය
ඡන්දෙට ඇවිත් අපි ඉඹලා පච කෙළිය
පෝලිම දිගයි නොපෙනේ ලෝ දිය හැළිය

විත්තිය මිනී සියයක් මැරුවත් ‍රැකලා
එහෙ නඩු අහල මෙහෙ විත් ඇති යම පල්ලා
දොස්තර ලෙඩේ හොයලා සිරුරම කපලා
කිව්වා යන්න තව මොකටද අපි ඉරලා...?

මීට ,
නැසීගිය
සිමියොං අප්පු.
Read On Comments
Read On Comments
Read On Comments
Read On Comments

මේ හරි පාරද..??

11:29 PM


නිවැරදි ලෙස ධර්මය ගති නම් කෙනෙකුන් සිතට
ඔහු බුදුහිමියන් දකීවි ඉන් නිවැරදි ලෙසට
නිර්මල බුදු බණ දර්ශනයකි වැඩි ආගමට
ඔළු ගෙඩි විතරක් වදලා කුමටද බොදු නමට..?

බේරුවල ඉඳන් හිටගෙන කළුතර බෝධියට
සීට් එකක් නැති සීයා නොපෙනුණෙ නිදි මතට
හිමියන් බෝ මැඩ හැර පිට දී නම් පොල් රුකට
උන් සේරම කොළඹ ඉඳන් හිටගෙන මාතරට..!

බුදු හිමියන් කරුණාවයි මේ හැම තුන් ලොවට
ඒ වගේද දෙවියන් ලනු හොඳ නෑ කෝපයට
බෙලිගෙඩි අඹ පත්තක්කා මොනරා ඒ උඩට
ඉතුරු උණොත් වැඳ ගෙන යමු මල් අපි දා ගැබට...!

ගමේ පංසලක් ඇති බව වත් නොදන්න උන්ට
රහත් වෙන්න කෙටි ක්‍රමයකි දිව යයි දඹදිවට
විහාරයේ හාමුදුරුවො වැඩියා මරණයට
ටී වි එකේ බණ කියනා හිමියන් දානයට...!

දන්න දවසෙ ඉඳන් ටිකට් පංසලෙ පිං කමට
ඇතුළට යන විටම කඩයි මැරුණ උන්ගෙ නමට..
සෝපාකල රහත් උණේ ඒ කාලෙම පිනට
විසි තිස් දාහයි හිමියනි දැන්නම් බණ පැයට.....!
Read On Comments

Real Machan In a relationship

11:27 PM


පොත්ත ලාවට සුදු නිසා ආඩම්බරයි මාතර නගා
යාන වාහන නැති නිසා මට කපුවො පෙන්නුව නෙක රඟා
නුවර මැණිකෙගෙ නළලෙ පතිවත නොගොස් පසුපස දණ ගගා
සුද්දියක් කර කාර බැන්දා නොගෙන බොරු දෑවැදි පගා..

බස් එකේ පොදු දුම්රියේ වව්ලන්ගෙ කරදර සිදු නොවේ
දු‍ටුව විට ඈ කයිකතන්දර අමතකව ගෑනුත් නැවේ
මෙහේ එකියක් ගත්තනම් නොසොයන්නෙ පමණයි පෙර භවේ
රස අඳින්නට කවියෙ උපමා කොහෙද විඳිනා පෙම් සුවේ..

නොමැත කෙහෙවලු පටලවන් නැන්දම්ම එක්කල කට ගසා
ඈට සිංහල නොතේරේ අම්මාද කඩුවට බය නිසා
වටේ ගෑනුන් ඕප දූපයෙ නොයේ ගෙන කටවල් මසා
මගේ සුදු හාමිනේ ඇත මා එන තුරා දොරවල් වසා..

ඇඳුම කැඩුමට නොමැත ආශා සරලවයි ගමනක් ගියේ
බිකිනියයි පොඩි තන පටයි සඟවලා කුමටද සාරියේ..?
පණ ගියේ නැත කඩ පුරා ගොස් අලුත් අව් රුදු කාලයේ
රෑට කාලය නොකා බත් කයි ඈ "අභීතා දියණියේ"..
Read On Comments

"වැද්දෝ කොළඹ ඇවිත්"

11:26 PM
අඩේ, කැකුළියො එහේ වාගෙම මෙහෙත් බාගෙට අඳින්නේ
තිසර වැසු පට සමග ලාවට අඟල් හතරක් වහන්නේ
තොපිට හාවෙක් තලා ගන්නට වරුවකුත් මදි බොලන්නේ
පුංචි සන්දියෙ ඉඳන් මෙහෙ උන් පඳුරු යටටයි දුවන්නේ..

පොරෝ නැතුවට අපේ වාගේ මුන්ගෙ එල්ලෙන දා කරේ
ඉනේ තියනව පුංචි ගිනි බට උණ්ඩ පොඩි තරමට සුරේ
හාවො මුව පොව්වන්ට ගිනි බැඳි උන්ට රජ ගෙයි දොර ඇරේ
කැලේ වාගෙම දඩයමක් බැරි අයට උරුමලූ මෙහෙ හිරේ..

හඳුනො මෙහෙ වර, බලාපන් අර වැදලි අමු මස් හැම අතේ
එහේ වාගෙම කූරු මත ගිනි උඩින් බාගෙට රත් වෙතේ
වැවේ සොර බොර ගිලී මතු වෙන කොමලිගේ ගෝමර වතේ
හෝටලේ පොකුණකට එබුණම යකෝ මන මගුළද හිතේ..

කැලේ ගාටන විටදි මහ හූරාට හොර රහසේ රැහේ
මන්දො කරනා වෙනත් එකෙකුට පෑල දොර හෙමිහිට වැහේ
පොල් කඩන්නත් අපේ උන්ගේ සරම කැහැපටය ට ගැහේ
අර බලාපන් සපත්තුත් දාගෙන නගී තහනම් ගහේ..

සඟිස්කෘතියට හානි වේ යැයි ජාති ආගම් මත හැපේ
දේශපාලන ලකුණු දා ගෙන උගස් කර උන් කම අපේ
චිත්‍රපටියේ කොටුව දැම්මම හිතන්නේ සේරම කැපේ
'රීල යන තුරු උන්ට නොපෙනේ බළල්ලූන් අළු යට ලිපේ'
Read On Comments

වල් බල්ලාගේ පාපොච්චාරනය....

6:47 PM


නැතුවට මැදුරු හිස් අහසේ හිස ‍රැඳුනු
එක අගු පිලක් ඇති දූවිල්ලෙන් පිරුනු
දේදුනු මුතු මැණික් කලුසුදු වට පෙනුනු
සරලය ජීවිතය හෙලුවැල්ලෙන් ගෙව්නු...

රජ ගේ රිදී දම් වැල් බැඳ ගත් කරට
උන් බිරුවාට අපි දු‍ටුවම බලු කමට
උඹලගෙ උනුත් චන්දෙන් ගොස් ඒ තැනට
වැ‍ටුනම හිතුනි වෙනසක් නෑ නොවැ අපට...

මව් පිය වරුන් පාරට විසිකළ පුත්තු
පීඩිත දනන් අමතක නායක ඇත්තු
මැද සිත අපේ නොමැරෙයි බත් පත ගත්තු
වලිගය වනා හෝ ගුන සලකයි සත්තු...

පාරේ දෙනෝ දහ මැද අත පය කපපු
නීතිය අතට ගෙන චූදිතයන් මරපු
උන් දු‍ටුවාද බල්ලෙකු, බල්ලෙකු හපපු
පිලිගෙන වරද වලිගය දෙකකුල ගහපු..?

නීතිය රකින බිරිඳකි හිර කල ගෙදර
ලාබෙට සොයයි පිට කො‍ටුවේ අලි පේර
සංස්කෘතිය නම් කඩ තිර පට නෑර
උන් හෝටලේ බල්ලන් සේ මහ පාර...

මිනිසුන් නවන කල නොමිනිසුනට ඔලුව
හවසට අපේ ලඟ නිදියන විට සලුව
වෙනසක් නොමැත වහගෙන හිටියට හෙලුව
දාහෙන් සැපකි ඉපදෙන එක වී බලුව...
Read On Comments
Read On Comments

මද කිපී ඇත...

6:44 PM


දුන්හිඳ සලුව ලිහුවා සේ ගලක් උඩ
කන් පෙති අගින් වෑහෙන මද කඩින් කඩ
රූරා වැටෙන්නටවත් උන් නොදී ඉඩ
බිඟු ගී ගයයි බලමින් ආදරේ හැඩ..

රන්වන් පටින් දිදුලන අග ඉඟ නෙරිය
වැසු ඈ සරන විට නෙතු විසුරන සිරිය
තාලෙට උකුල සැලි සුලඟට දී විරිය
සෙලවූ වැනිය රන් තවරා සීගිරිය

කකියන දෙපා බැඳි යදමින් තුරු මුලට
හිරකර තබා ඇත එන හැඟුමන් හිතට
ආඩම්බරෙන් දිදුලන ගත් උර මතට
කරඬුව වඩී ඈ ගෙන දුර ඈතකට..

මහවැලි කැලණි හැලෙනා සේ කිරෙන් කල
දිගු වී කාන්තිය විහිදයි ඇගේ දළ
හොඬ එතු දිනේ ඉ රුවා සේ නුඹේ තොල..
මට රස නොමැත වෙනදා දුන් කිතුල් කොල

දහසක් නෙලුම් පිපුනත් විල් තලා මත
නොපෙනේ අහස සඟවයි නම් සඳේ වත
මුදලෙන් මිලෙන් පොහොසත් සවි ඇතත් ගත
ආලය නොමැති තැන ජීවිතයකුත් නැත...

Read On Comments
Read On Comments

තවත් එක මලක්....

6:40 PM

හරිම කම්මැලි කමට අඹ ගහේ එල්ලිලා ඉන්න ඝාන්ඨාරෙ ලනුව දෙතුන් පාරක් එහෙ මෙහෙ කරුපු ගමන් ගැස්සිලා ගියපු පාරට ටාං ටාං කියල මට දෙස් තියන්න පටං ගත්තද මංද..පෙහෙවස් සමාදං වෙන්න අවිදගෙන එන සුදුපාට පිච්චමල් යාය අස්සෙ මම හැමදාම හොයන සුදු නෙලුම් මලත් ආච්චිගෙ අතට වත්තම් වෙලා කන්දෙ විහාරෙ අන්තිම පඩිය නැග්ග... ලොකු හාමුදුරුවො මාව මහන කරන්න යන්නෙ මේ සසර අනිත්්‍ය නිසාලු, දුකක් නිසාලු.. මේ කය කුනු ගොඩක් නිසාලු. බුදු හාමුදුරුවො යසෝදරා , නාට්්‍යාං ගනාවන් දැක්කට සමන්ලතාව කවදාවත් දැක්කෙ නෑනෙ.

සංඛ මෙහෙට එන්න.. මේ මල් වලට පැන් ටිකක් ඉහල හඳුන්කූරු ටික පත්තු කරන්න.. උපාසක උපාසිකාවන් සූදානම් වෙන්න අටසිල් සමාදන් වෙන්න..
ලොකු හාමුදුරුවො එහෙම කියල ආසනාරූඪ උණා..

බුදු හාමුදුරුවො දේශනා කරල තියෙන්නෙ මල් වගේම අපේ කයත් පරවෙලායනව කියල.. මම පැන් ටික ටික අරගෙන මල් වලට ඉස්ස.. සමන්ලතා ආච්චි ගාවම වාඩි වෙලා ඇස් දෙක පියා ගෙන වැඳගෙන. පැන් ඉහිද්දි ඇස් ඇරල හිනාවෙන මේ මල් පෙති පර වෙනව කියල කොහොම හිතන්නද..? ඊයෙ තියල පරවෙච්ච මල් ටික මම පැත්තකට කරා..
..
" ගනසාරප්ප දිඨ්ටේන.." ලොකු හාමුදුරුවො ගාථා කියද්දි මම හොඳට ඇහුම් කම් දෙන්න ඕන. කවද හරි මමත් කන්දෙ විහාරෙ ඉඳන් ගමටම බන කියනව
හුලඟට කැඩුනු හඳුන්කූරෙ අලු ටික වේගෙන් අවිත් මගේ කකුල් ලඟ හුරතල් වෙන්න පටන් ගත්ත..
නෑ.. කවද හරි සමන්ලතයි මායි සුදු ඇඳගෙන කන්දෙ විහාරෙට එනව බුදුන් වඳින්න..

වැලි මලුව පුරා සිල් ඇත්තන්ගෙ අඩි සලකුනු.. මේකද සමන්ලතාගෙ..? නෑ ඔච්චර ලොකු නෑ මේන්න මේක තමයි සමන්ලතාගෙ.. අපෝ නෑ එයාගෙ අඩි ගාවින් ආච්චිගෙ අඩිත් තියෙන්න එපයි..

සංඛ...

අයි ලොකු හාමුදුරුවනේ..??

වැලි පොලවෙ බින්කුන්ඩො අහුලන්නෙ නැතුව ගිහින් සිල් ඇත්තන්ගෙ අඩුපාඩු බලන්න.. තව පැදුරු දෙක තුනක් ගෙනිහින් දුන්නොත් හොඳයි වගේ..

සමන්ලතා දහම්පාසල් ආපු දවසක මුලින්ම දකිද්දි මට මොකද්දෝ සාන්සාරික පුරුද්දක් දැනුන.. ජාතක කතාවල වගේ අපිත් හාවො මුවෝ වෙලා අදරේ කරන්න ඇති.. ගිය ආත්මෙ අපි දිය කිඳුරු ජෝඩුවක් වෙන්න ඇති ඒකයි එයාගෙ ඇස් මෙච්චරටම නිල් පාට.. නෑ හංස ජෝඩුවක්.. එයා හිම වගේ සුදුපාටයි..

අම්මද කොන්ඩෙ ගොතන්නෙ උදේට...?

අමාවක දවසෙ වැහි බීරමක් ආව වගේ දුකින් එයා ඔලුව දෙපැත්තට වැනුව..
ම්හ.. එයාල මාව දාල ගියේ පුංචිම කාලෙ..
ආච්චි අම්ම තමයි හැමදාම කොන්ඩෙ ගොතන්නෙ..

පටන් ගත්ත තැනම කේදවාචකයක්.. ඇබිත්තය උනත් මම දැං පෙම්වතෙක්.. ආදරේ කරනව කියන්නෙ එයාව සතුටින් තියන එක.. දුක අමතක කරන්න මොකක් හරි කියන්න ඕන..එහෙම තමයි හිංදි පික්චර් වලත්

ලස්සන මාලෙ.. ආච්චිද හදල දුන්නෙ..?

නෑ මේ අම්මට පරම්පරාවෙන් එන එකක්. එයා මැරෙද්දි මේක මගේ කරේ දාල..
එහෙම කියපු සමන්ලතා කඳුලු පිහිද පිහිද පංතියට දිව්ව..

පිංවතුනි අටලෝදහමට අනුව මේ මොහොතෙ සතුට ඊලඟ මොහොතෙ දුකක් වෙන්න පුලුවං.. මේක කරත්ත රෝදයක් වගේ අපි ජීවත් වෙද්දි අපි වටා කැරකෙනව.
ලොකු හාමුදුරුවො දර්ම දේශනාවත් පටන් අරං

මට සමන්ලතාව හරියට පේන්නෙ නෑ.. අපෝ අර පීප්පයක් වගේ ආච්චිට වැහිල..‍රැලි වැ‍ටුන වෙව්ලන ආච්චිගෙ අත් අස්සෙන් යාන්තමට ඇත්දල දෙකක් වගේ සමන්ලතාගෙ අත් දෙක පේනව.. ඉදිල සුදුපාට උනු ඉර‍ටු ගැලවිච්ච ඉදල් කොටේ වගේ ආච්චිගෙ කොන්ඩෙ අස්සෙන් දිය ඇල්ලක් වැටෙනව වගේ යාන්තමට සමන්ලතාගෙ කොන්ඩෙ පේනව.. විය ගහ ඇල දිගේ මුහුදටත් ආපු පුර පෝය දවසක ආසවෙන් කන කැස්බෑවෙක් හඳ දිහා බලන් ඉද්දි කලු වළාවක් අවිත් හඳ වහගත්ත වගේ මට දැනුනෙ.

සමන්ලතා ආච්චිට මොනවාදෝ පොතක් දිග ඇරගෙන කොඳුරනව. ආච්චි හරිම ආසාවෙන් අහන් ඉන්නව.. දවසක වැව් කන්ඩිය උඩට වෙලා මාත් සමන්ලතා ගාව ඔය විදියටම වාඩි වෙලා මොනව හරි අහන් ඉන්නව.. සමන්ලතාගෙ තොල් අගට දාඩියත් වැටිල.. මට ඒ පොත එක්ක ආවෙ පුදුම තරහක්. පොතත් මම වගේ එයා දිහා බලන් ඉන්න ආසාවෙ පේලි දිග වැඩි කරනවදෝ කියල මට හිතුන..

හවස සිල් පවාරනය වුනු පිරිස ශාන්ත රසය ගමටම බෙදන්න වගේ පේලියකට පඩි පෙල බැහැල යන හැටි මම බලං හිටියෙ පුදුම දුකකින්. හෙටත් පෝය එනවනම් කියල මට හිතුන.. ඒත් ලොකු හාමුදුරුවන්ට වැඳපු සමන්ලතා හැට්ටෙ අතින් වහගෙන මා එක්ක හිනා වුනේ මොන හැඟීමකින්ද කියල තේරුම් ගන්න මට තාමත් බෑ..

සංඛ.. ළමයො දැං කොහොමද පොත පත කියවල ආගම දහම ඇසුරු කරාට පස්සෙ වෙනසක් තියනවද..? සිව් රක බර දරා ගන්න පුලුවන් කියල හිතනවද..?

අපේ හාමුදුරුවනේ මේ සසර ඔය කියන තරම් දුකක් නෙවෙයි.. ඉස්සර බුදු හාමුදුරුවො වැඩ හිටිය කාලෙ මේ වගේ වාහන, කොම්පියුටර්,ඉස්පිරිතාල තිබුනෙ නෑනෙ.. ඒ ත් දැං සසර දුකක් නෙවෙයි..

සංක... හැතැම්ම ගානක් මඩ පාරක ඇවිදන් ගියොත් මොකද වෙන්නේ..?

කකුල් දෙක ගොඩාක් රිදෙනව තුවාල වෙනව මහන්සි හැදෙනව.. මඩ ගෑවෙනව..

එතකොට අපි සෙරෙප්පු දෙකක් දාගෙන ගියොත්..?

මහන්සිය එහෙමමයි.සෙරෙප්පු දෙක ගෙවෙනකන් මඩ ගෑවෙන්නෙ තුවාල වෙන්නෙ නෑ ඒ ත් සෙරෙප්පු දෙක ගෙව්නට පස්සෙ යටි පතුල් තුවාල වේවි මඩ ගෑවේවි..

සංඛ මේ සංසාරෙ අලුතින් අපි හොයා ගන්න දේවලුත් අන්න ඒ සෙරෙප්පු සපත්තු වගේ..

................................................................................................................................................................................................

අනේ අපේ හාමුදුරුවනේ... අනේ හාමුදුරුවනේ

අර සමන්ලතා නේද මේ පැත්තට දුවගෙන එන්නෙ..? මොකද මේ ලමය හදිසියෙම..

අනේ හාමුදුරුවනෙ ආච්චි අම්ම ගෙදර ගිය ගමන් පපුව අල්ලගෙන ඇඳට උනා සිද්ධාර්ථෙ තෙල් ටිකක් තියනවනම් දෙන්න

මම ආවාසගෙට දිව්වෙ හාමුදුරුවො මගේ පැත්තට හැරෙන්නත් කලින්.. මම එද්දි හාමුදුරුවො සමන්ලතා එක්ක පඩි පෙල බහිනව. මමත් වේගෙන් ඒ පස්සෙන් දිව්ව.
සමන්ලතාලගෙ පුංචි ගේ පැල ගාවට කීපදෙනෙක් ඇවිත් හිටිය. අපේ හාමුදුරුවො වඩිද්දි සේරමල අයින් උනා.
සමන්ලතාගෙ ආච්චි සෙම බේරී ගෙන අඳේ වැටිල.. අතපය දරකෝ‍ටු වගේ කඩා හැලිල.. ඇස් දෙක පහල ඇලේ ඉන්න තඩි ගෙම්බෙක්ගෙ වගේ එලියට පැනල.. මට පුදුම අප්‍රසන්නතාවයක් ඇති උනේ..අපේ හාමුදුරුවො මොනවාදෝ මන්තර වගයක් කියද්දි ගෑනු කෙනෙක් තෙල් ටික පපුවෙ ගානව

සමන්ලතා කැබිනට්‍ටුවට ඔලුව ගහගෙන අඬනව.. රෝස පාට මූන රතු වෙලා තියන හැටි දැක්කම පපුව හෝස් ගාල යනව.. මට සමන්ලතාගෙ ඔලුව අතගාන්න හිතුන..

"සමන්ලතා දැන් ආච්චිට හොඳයි.." මගේ හඬ අද ගොඩක් ආදරනීය වෙලා කියල මටම දැනුන..

සමන්ලතා ඔලුව උස්සල මගේ දිහා පුදුමෙන් බලල කාමරේට එබුන.. සමන්ලතාගෙ ලස්සනම ලස්සන රාමු කරපු පින්තූරෙකට මගේ ඇස් එබුන.. ඇත්තටම පන්සලේ පින්තූර වල ඉන්න සුරන්ගනාවියොන්ටත් වඩා ලස්සනයි.. මට මේක ගෙනියන්න පුලුවන්නම්...මේ ලස්සන මූන මට හැමදාම බලන්න තිබුන...

පින් සිද්ද වෙනව සංක අපේ ලොකු හාමුදුරුවො බුදු වෙන්න ඕන මගේ ආච්චිට හොඳයි.. සමන්ලතාගෙ මූනෙ දුක අස්සෙන් මතුවෙන හිනාව වැහිවලාවක් අස්සෙන් එබෙන ඉරටත් වඩා ලස්සනයි..

මම තාමත් පින්තූරෙ මූන අත ගගා ඉන්නව. සමන්ලතා ඒ ක දැක්කම මම දූවිලි පිහදානව වගේ ඒකට පොඩ්ඩක් පිම්බ..

ලස්සනයිද සංඛ්...?

හ්ම්ම්.... ගොඩාක්.. මම මේ ලෝකෙ දැකපු ලස්සනම පින්තූරෙ.. ඔයා හැබැහින් දකිනවටත් වඩා ලස්සනයි සමන්ලතා..

සමන්ලතා ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරුනා. ඊට පස්සෙ පින්තූරෙ එයා අතට ගත්ත..

ටව්මෙ පින්තූර අලුත්වැඩියා කරන තැනකින් මම මේක පෙට්ට ගමක් අස්සෙ තිබිල අරගෙන ගිහින් ලඟදි හදන් අවේ
"මේ අපේ ආච්චි සංඛ..."

මොනවා.. මේ අර දැං සෙම පෙරන ආච්චි..? අර පීප්පයක් වගේ මහත.. මගේ හිතත් වාන් දමන්න ලං වෙච්ච තිසා වැවේ සොරොව්ව ගාව කැරකෙන දියසුලියක් වගේ අදහස් වලින් හෙම්බත් උනා.. ඒ අස්සෙ ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙ හඬ පැහැදිලිවම ඇහුන..

සංඛ.. දැං සේරම හරි යමු පන්සලට..

ලොකු හාමුදුරුවො ඉස්සරහින් වඩිනව.. බලන්න ලස්සනයි ශාන්තයි.. පාර වැහි පොදට මඩ වෙලා.. මගේ ඇඟිලි කරු අස්සෙන් මඩ චිරි චිරි ගාල සද්ද කළා..

සංඛ.. මට මේ කලබලේ වටාපත අමතක උණා.. පොඩ්ඩක් දුවල ගොහින් ඒක අරං වරෙන් කොලුවො..

මම ඒක අරගෙන ආව අපේ හාමුදුරුවනේ...

හාමුදුරුවො ආපහු හැරිලා කරුණාවෙන් මගේ දිහා බැලුව

මොකද ළමයො මඩේම..? කෝ දාගෙන ගියපු සෙරෙප්පු දෙක..?

"ඒ ක මම සමන්ලතාලගෙ ගෙදර දාල ඇවිත් අපේ හාමුදුරුවනේ"
Read On Comments

අදත් වැහි දවසක්......

9:43 AM
පංසලේ ගේට්‍ටුවෙන් හිමින් හිමින් ආපු ඇත් රාජයෙක් වගේ කලුපාට මෝටර් රථය දානශාලාව ගාවට පි‍ටුපස්ස හරවල නැවැත්තුව..

අයියා ... පොඩ්ඩක් ඉන්න මාත් එනව..
උඩහ ගෙදර පොඩි නංගි එක්ක ඉස්සර පංසල් ආවම මාත් එහෙමයි.. පඩි පෙළ ගාවින් පහලට දිව්වම ආපහු එන්නෙ කන්ද උඩහ චෛත්තිය ගාවින්..

"බබා ටේකෝෆ් යුව්ර් ස්ලිප්ර්ස්.."

ගොඩක් හුරුපුරුදු හඬක්.. මම හවස බණට ලිය ලිය ඉඳපු කවිබන කොලේ පොතක් අස්සට දාලා ඒ හඬට තව ටිකක් කන් යොමාගෙන හිටිය...

වේගෙන් ආපු හුළඟකට බෝ ගහේ කොල කීපයක් බිම වැ‍ටුන.. අපරාදෙ මම උදේ අතු ගද්දිත් ලොකු හාමුදුරුවො කිව්වා පොඩි නම ආපහු හවසට අතු ගන්න වෙයි අද ටිකක් හුලං සැරයි දවල්ට වහී වගේ කියල

ඉස්සර වලව්වෙ චූටි නෝන මිදුල අතු ගාන්නෙත් මම කිරි බෝතල් දෙක අරං වලව්වට යන වෙලාවටමයි.. මම කිරි බෝතල් දෙක දීල එද්දි චූටි නෝනගෙන් ඉදල උදුර ගන්නව..

දෙන්න මම අතු ගාන්නම් චූටි නෝන..
එයාගෙ රෝස පාට කම්මුල් දෙක ඇකිලිලා ආදරෙන් ගුලි වෙද්දි මට ලස්සන හිනාවක් පේනව.. ඔව් අදවගේම මතකයි..
කෝ ලොකු හාමු..?
තාම නිදි සිරිමල්..
ලොකු හාමු නිදි පොඩි හාමු අතු ගානව... චූටි නෝනත් නිදාගන්නකො දවල් වෙනකන්.මම එහෙම කියල චූටි නෝනට ඉදල දීල එන්න හැරුන
එතකොට මට සිරිමල් බලන්න වෙන්නෙ නෑනෙ...
මම තප්පර දෙකක් ගල් ගැහුන.. වේගෙන්ම දුවගෙන ආව බඩ වැටිය ගාවටම.. රත්තිය මාව දැකපු ගමන් නැගිටල ආව..
අනේ තව කිරි බෝතල් දෙකක් දියන්කො.. මට රත්තියට එහෙම කියන්න හිතුන..
මුලු ඇලේම වතුර එක හුස්මට බොන්න තරම් තිබහයි..

පෝඩි නම..කොලඹ මහත්තයෙක්ගෙන් අද දානෙ.. පොඩ්ඩක් ඒ පැත්තට වැඩියනම් කලමනා ටික සූජානම් කොරල දෙන්න..

මම අඳනකඩේ තදකරගෙන සිව් ර ගත්ත අතට... මට මතක් උනේ ගෙදරදි ඉස්සර නාන්න ඇල ගාවට යනහැටි..

සරමත් ඇඳගෙන සාලුව කරේ දාගෙන හිමින් හිමින් ඕවිට ගවින් ගුරුපාරට එනව..

ආ සිරිමල් නාන්න යනව වගේ..
චූටි නෝනල නාලත් එනව..
අපිට කතාකරන්න ඉඩ දීල සඳලතා ඉස්සරහට ඇවිදගෙන යනව...
සිරිමල් ඇයි පරක්කු උනේ..?
අද ගොයම් කපන දවස චූටි නෝනෙ.. ටිකක් දවල් උනා..ඉරත් හරිම සැරයි ඔලුවත් රිදෙනව..
එහෙම කියද්දිම චූටි නෝන මගේ අත අල්ලගෙන
හානේ ගොයම් කොලවලට අතත් ගොරෝසු වෙලා... රිදෙනවද..?
සඳලතා හැරිල බලල ලැජ්ජාවෙන් අහක බලා ගත්ත..
මෙච්චර වෙලානම් රිදුන චූටි නෝනෙ.. දැන්නම් මට අත තියෙනවද කියලවත් තේරෙන්නෙ නෑ..
චූටි නෝන මගේ අත ගසා දාල අනික් පැත්ත හැරිල බෝවිටිය මලක් කඩා ගත්ත..
මල කෝලං.. අල්ලන්නෙම නෑ ආපහු අත තුවාල උනත්.. අම්මප..
මේ පාරත් අස්වැන්න සේරම වගේ හාමු මහත්තයට දෙන්න වෙනව චූටි නෝන
තාත්තගෙ බෙහෙත් වලට අපි ගොඩක් සල්ලි පොලියට ගත්ත..
බෝවිටිය මල කරකව කරකව බෝවිටිය මලක් වගේ දම්පාටට දිලිසුන චූටි නෝනගෙ ඇස් දෙක කඳුලු වලින් පිරුන..
මට සමාවෙන්න සිරිමල්.. අප්පච්චියි මායි දෙන්නෙක්.. මමත් එනව සේරම දමල ගහල ඔය ගාවට.. අපි දෙන්න එකට දුක් විඳිමු සිරිමල්..?
මම වැඩිය හිතන්නෙ නැතුව කිව්වෙ චූටි නෝනෙ.. එහෙම කියපු මම ඇලේ වතුර තාමත් බිංදුව බිංදුව බේරි බේරි තිබුනු කෙහෙ‍රැලි අස්සෙන් චූටි නෝනගෙ ඔලුව අත්ගෑව..
චූටි නෝන..ඒ සඳාගෙ හඬ..
මම යන්නම් සිරිමල් පරක්කු වෙනව...

මම සිව් ර ඇඳගෙන වැලි මලුව දිගේ ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ආව.. අද පසලොස්වක පෝය..රෑ වෙන්නත් කලින් පුරා හඳ අහසට ඇවිත්..
නංගි අර.. සාදු කෙනෙක්..
චූටි උපාසක මහත්තයෙක් මාව දැකල ඇවිත් සිව් රෙ එල්ලුනා.. ඊ ට පස්සෙ චූටි උපාසක නෝන...
සාදු අයි කොන්ඩෙ කපල ඉන්නෙ..
සාදුල එහෙම තමයි පුතේ..පුතගෙත් කොන්ඩෙ කපල මහන කරන්නද..?
සාදු සාදු ඇයි සාදුල හැමෝම එකවගේ අඳුම් අඳින්නෙ..?

අයියෝ සිරිමල් හැමදාම අඳින සරමයි බැනියමයි ඇඳන්ද කොළඹ යන්නත් ආවෙ..?
මට තියෙන්නෙ මේ සූට් එක තමයි පුංචි නෝනෙ මේ වගේ වැදගත් වැඩ වලට අඳින්න..
පුංචි නෝනෙගෙ උපාදි වැඩ ඉවර වෙන්න ගොඩක් කල් යාවිද..?
ඔව් අවෘදු තුන හතරක්..
සිරිමල් මට හැමදාම ලියන්න හොඳද..
මට රජයේ ලොකු රස්සාවක් හම්බුනාම අපි මෙහෙන් යමු..
මට පුලුවං අපි දෙන්නටම කන්න අන්දින්න දෙන්න..
චූටි නෝනෙ නැතුව මම එච්චර කල් කොහොම ඉන්නද..
මුලු ගමම පාලුවට යාවි..
සිරිමල් මේ බඩු ටික වාහනේට දාල නැගපං පිටිපස්සෙං..
දුවා.. කෝ ඔයා.. එන්න දැන් රාහු කාලෙ ඉවරයි ඉක්මන්ට යමු..
අප්පච්චි කතා කරනව..මම යන්නම් සිරිමල්.. පරිස්සමින් ඉන්න.. බුදු සරනයි..
චූටි නෝන කඳුළු පුරවගෙන ගෙට දිව්ව...

අහසෙ ලොකු අකුනක් කෙ‍ටුව.. මම දර්මශාලාවි කොනකට වැඩිය..
බබා... ආපහු සුපුරුදු හඬක්.. බබාල දෙන්නම අතුලට දිව්ව.. මහ හයියෙන් වැස්සක් පටන් ගත්ත.. වහලෙන් කානුවට වැටෙන වතුර චික් චික් ගාල සිව් රටත් ඉහෙන තරමට වැස්ස තද උණා..

එදත් මේ වගේම වැස්ස දවසක්..ලෙඩ ඇඳේ හිටපු තාත්තගෙ ඇඟට දිය වෙච්ච මැටි බිත්තිය ටිකෙන් ටික පහත් වෙලා.. මට මේ ලෝකෙ හිටපු එකම නෑදෑය ඒ පස් අස්සෙ හන්ග ගත්ත... මම දුවගෙන දුවගෙන ඇවිත් පස් ගොඩ හෑරුව... මුලින්ම අහු උනේ මට ගමනක් අඳින්න කියල එල්ලල තිබුන එකම ශර්ට් එක.. කුඩු වෙලා ගිය බත් හට්ටිය.. ඊට ටිකක් මෙහයින් ලනු ඇඳේ විට්ටම.. අන්තිමටම තාත්තගෙ අහිංසක මූන...

වැස්ස අඩු උණා මම හිමින් හිමින් දාන ශාලාව ඇතුලට ගියා.. ලොකු හාමුදුරුවොත් වැඩල ඉන්නව.. මම ගිහින් ඊට මෙහායින් පොඩි පු‍ටුවෙ වාඩි උනා.. ලොකු හාමුදුරුවො එදා අපේ ගේ ගාවට ඇවිත් කඩන් වැ‍ටුනු සුන් බුන් දිහා බලාගෙන කිව්ව වගේම ලස්සන බනක් කිව්ව..

උපාසක නෝන දැන් කොළඹමද පදිංචිය..? ගම්පලාතෙ එන්න අදහසක් නැද්ද දැම්ම..ලොකු හාමුදුරුවො දන් පිලිගන්න ගමන් එහෙම ඇහුව
මේ බබාලගෙ වැඩයි එහේ බිස්නස් වැඩයි ජොබ් එක්ක කොහොම එන්නද අපේ හාමුදුරුවනේ..

පොඩි හාමුදුරුවො මාළු වලඳනවද..? ඒ චූටි මැනිකෙගෙ හඬ
මම අතින් පිඟාන වැහුව...
Read On Comments

කංසා යහපත් ලෙස සමාජ ගත කරමු..!

8:57 AM

ක‍ටුපිල මිටක් හා මුසු කළ කන්ස ටිකක්
චූරණ ඉස්ම හා බොනු මී කිරි උගුරක්
දවසට වරක් ගෙන හරි හැටි එක සතියක්
අර්ශස් රෝග පලවා ගනු දිව ඔසුවක්

ඉංගිරිසින්ද මවිතව ගිය අපේ බල
මැව්වේ උදේ කිරි හා මුසු කන්ස කොළ
මැල්ලුම ළපටි දළු බත් පත එළිය කළ්
හැඩි දේඩි පරපුරක මැව්වා ඇත්තු පෙළ

කෝටි ගණන් වටිනා හේනට පැනලා
ජාතික වස්තුවක් උන් යයි ගිනි තියලා
විදේශයට වසරක් මේවා යවලා
ඒයි බැරි දාන්නට තියනා නය ගෙවලා

කන්සා මතින් මත් වී ගෑනිට ගහන
දු‍ටුවේ කව්ද වාහන හැප්පී තිබෙන
ගුටි කෙළි පරුෂ වදනින් මග සරිසරණ
මත් ලොව උපාසකයෙකි ගන්ජා උරන

ධාරණ ශක්තියට හෙළ ඔසුවකි කන්සා
නැත පෙනහලු වලට මල ඉ රුවත් හිංසා
තිත නැති මතට නිකොටින් රකුසා වනසා
බැලුවොත් වටී මේ ගැන නුවනින් විමසා

Read On Comments
Read On Comments

Blog Archive

Followers

Powered by Blogger.