අපායේ සිට අපේ පව්ලට
රෑ හොර පොල් කඩා වීදුරු ක‍ටු පතුලේ
මොනවදයක්ද මේ පොඩි ගහ උඩ කෙල්ලේ
නැග වැඩ නොකළ උන් රජයේ නිල ඇතුළේ
මට නැත ඉඩක් ආසාවට ක‍ටු ඉඹුලේ
අලවා පෝස්ටර අල්ලං ගියපු දින
නෙළුවා පොලීසිය යන්තම් තබා පණ
තැළුවා කසෙන් යම පල්ලන් උඩත් පැන
කැහුවා වගෙයි දැනුණේ හෝ හපු‍ටු වන
හත් දවසකින් නැත ගිනි වතුරේ ජොලිය
කාලක් ඉල්ලලා මම කෑවේ වලිය
ඡන්දෙට ඇවිත් අපි ඉඹලා පච කෙළිය
පෝලිම දිගයි නොපෙනේ ලෝ දිය හැළිය
විත්තිය මිනී සියයක් මැරුවත් රැකලා
එහෙ නඩු අහල මෙහෙ විත් ඇති යම පල්ලා
දොස්තර ලෙඩේ හොයලා සිරුරම කපලා
කිව්වා යන්න තව මොකටද අපි ඉරලා...?
මීට ,
නැසීගිය
සිමියොං අප්පු.
