වැතිර කළු ගං කොමලි වැලි මත උස් පහත් වී කරන පෙරළිය
වතුර මත සුදු බි‍ඳෙන පෙනකැටි ඉපදුවා ඇගෙ මලවිකරලිය
අතුරලා පිනි සරාගී පෙති පුම්බලා වගෙ පිපුණු අරලිය
දෙව් ර මත නැග බිම නවාගෙන සුළඟ අතවර කරන තුරුලිය

වැටෙනු තව මට බර වෙලා පා විදාගත් තණ ලියකි අබිසරු
එතුණු ඒ මත කුමරු මී දුම් කරයි රමණයෙ ඇගෙන් මුලකුරු
බැඳුණු වේගෙන් ලිහෙන දිය‍රැලි වෙරළ නිරුවත් කරන විසිතුරු
නැගුණු අහසට තෙමුණු ගල්පර සයුර පිම්බූ වගේ පියයුරු

නැගෙන බාඳුරු පුරුෂ ලිංගය නොහැකි වී යනු උන්ට මගහැර
සිඹින කෙඳිරිලි සුරතාන්තයේ කෘමි කතුන්ගේ ඇසේ අඬහැර
ලිහන නුබකුස වැටේ මුහුලස මගේ තනිකඩ කුටිය කළු කර
ගැහෙන දෑඟිලි අතර දුම්වැටියක් සිනා සේ හැඟුම් අළුකර